Pengenalan kepada konsep asas dan teknologi yang digunakan dalam pembangunan Web_HTML/Xhtml_Penghasilan halaman web

Hari ini, artikel ini memperkenalkan beberapa konsep dan teknologi asas yang digunakan dalam pembangunan web kepada pemula. Terdapat 26 item secara keseluruhan dari A hingga Z, setiap satu sepadan dengan konsep atau teknologi.

A — AJAX

AJAX adalah singkatan dari "Asynchronous JavaScript and XML" (Asynchronous JavaScript and XML), yang merupakan teknologi pembangunan web untuk mencipta aplikasi web interaktif. Menurut pencipta Ajax Jesse James Garrett, AJAX:

Gunakan XHTML CSS untuk mewakili maklumat;
Gunakan JavaScript untuk mengendalikan DOM (Document Object Model) untuk paparan dinamik dan interaksi
Gunakan XML dan XSLT untuk pertukaran data dan operasi yang berkaitan
Gunakan objek XMLHttpRequest; berinteraksi dengan Web Pelayan melakukan pertukaran data tak segerak
menggunakan JavaScript untuk mengikat semuanya bersama-sama.
Serupa dengan DHTML atau LAMP, AJAX tidak merujuk kepada satu teknologi, tetapi secara organik menggunakan satu siri teknologi yang berkaitan. Malah, beberapa teknologi "derivatif/komposit" berdasarkan AJAX sedang muncul, seperti AFLAX.

B — Pelayar

Pelayar web ialah perisian yang memaparkan fail dalam pelayan web atau sistem fail dan membenarkan pengguna berinteraksi dengan fail ini. Ia digunakan untuk memaparkan teks, imej dan maklumat lain di World Wide Web atau LAN, dsb. Teks atau imej ini boleh menjadi hiperpautan ke laman web lain, membolehkan pengguna menyemak imbas pelbagai maklumat dengan cepat dan mudah. Kebanyakan halaman web adalah dalam format HTML, dan sesetengah halaman web memerlukan pelayar khusus untuk dipaparkan dengan betul. Pelayar web biasa pada komputer peribadi, mengikut urutan bahagian pasaran pada Januari 2010, ialah Internet Explorer Microsoft, Firefox Mozilla, Google Chrome Google, Safari Apple dan Opera Perisian Opera. Pelayar ialah program klien yang paling biasa digunakan. Pembangun web harus memastikan bahawa program mereka berfungsi dengan baik merentas semua pelayar utama.

C — CSS

Cascading Style Sheets, juga dikenali sebagai: Cascading Style Sheets, English: Cascading Style Sheets, disingkat sebagai CSS, standard yang ditakrifkan dan dikekalkan oleh W3C, kaedah yang digunakan untuk menambah gaya pada dokumen berstruktur (seperti dokumen HTML atau aplikasi XML ) (fon, jarak, warna, dsb.) bahasa komputer. Versi terkini ialah CSS 2.1, yang merupakan standard pengesyoran calon W3C. Versi seterusnya, CSS 3, masih dalam pembangunan.

D — DOM

Model Objek Dokumen (DOM) ialah antara muka pengaturcaraan standard yang disyorkan oleh organisasi W3C untuk memproses bahasa penanda yang boleh diperluaskan. Sejarah Model Objek Dokumen boleh dikesan kembali ke "perang pelayar" antara Microsoft dan Netscape pada akhir 1990-an Untuk bersaing untuk hidup dan mati antara JavaScript dan JScript, kedua-dua pihak memberikan pelayar fungsi yang berkuasa secara besar-besaran. Microsoft telah menambahkan banyak perkara proprietari pada teknologi web, termasuk VBScript, ActiveX, dan format D HTML Microsoft sendiri, yang menyebabkan banyak halaman web tidak dapat dipaparkan dengan betul menggunakan platform dan penyemak imbas bukan Microsoft. DOM ialah karya agung yang dibancuh pada masa itu.

E — Acara

Acara ialah operasi yang boleh dikenali oleh kawalan, seperti menekan butang OK, memilih butang radio atau kotak semak. Setiap kawalan mempunyai peristiwa sendiri yang boleh dikenal pasti, seperti pemuatan borang, klik, klik dua kali dan acara lain, perubahan teks dalam kotak edit (kotak teks), dll. Aplikasi web moden sangat bergantung pada dipacu peristiwa .

Acara termasuk acara sistem dan acara pengguna. Peristiwa sistem dicetuskan oleh sistem, seperti setiap 24 jam, tarikh deposit penyimpan bank dinaikkan satu hari. Peristiwa pengguna dicetuskan oleh pengguna, seperti pengguna mengklik butang untuk memaparkan teks tertentu dalam kotak teks. Kawalan dipacu peristiwa melaksanakan fungsi tertentu. Objek yang mencetuskan peristiwa dipanggil penghantar peristiwa; objek yang menerima peristiwa dipanggil penerima peristiwa.

Menggunakan mekanisme peristiwa, ia boleh direalisasikan: apabila keadaan tertentu objek kelas berubah, sistem akan memanggil kaedah dalam kelas untuk mengendalikan acara ini melalui beberapa cara, atau objek yang mencetuskan acara kawalan akan memanggil semua kaedah sedia ada bagi pengendali acara berdaftar, dsb.

F — Firebug

Firebug ialah sambungan pelayar web Mozilla Firefox dan merupakan alat penyahpepijatan. Pengguna boleh menggunakannya untuk nyahpepijat, mengedit dan juga memadam kod CSS, HTML, DOM dan JavaScript mana-mana tapak web. Firebug juga menyediakan alat pembangunan web lain, seperti alat cadangan pengoptimuman kelajuan halaman web Yahoo! YSlow. Firebug ditulis oleh Joe Hewitt. Beliau adalah salah seorang pengasas asal Firefox.

G — Grid

Grid, juga dipanggil grid, tetapi mengikut definisi, grid adalah lebih tepat. Cari takrifan sistem grid halaman web yang lebih sesuai di Internet: tatasusunan grid biasa digunakan untuk membimbing dan menyeragamkan susun atur dan pengedaran maklumat halaman web. Sistem grid web dibangunkan daripada sistem grid rata. Bagi reka bentuk web, penggunaan sistem grid bukan sahaja dapat menjadikan penyampaian maklumat di laman web lebih cantik dan mudah dibaca, malah lebih boleh digunakan. Selain itu, untuk pembangunan bahagian hadapan, halaman web akan menjadi lebih fleksibel dan standard. Jika terdapat banyak rangka kerja CSS yang menyokong fungsi grid, anda boleh merujuk artikel "Memperkenalkan 27 Rangka Kerja CSS Klasik".

H — HTML

Bahasa Penanda Hiperteks (Bahasa Inggeris: HyperText Markup Language, HTML) ialah bahasa penanda yang direka untuk "penciptaan halaman web dan maklumat lain yang boleh dilihat dalam pelayar web". HTML digunakan untuk menstruktur maklumat - seperti tajuk, perenggan, senarai, dsb., dan juga boleh digunakan untuk menerangkan rupa dan semantik dokumen pada tahap tertentu. HTML, pada asalnya ditakrifkan oleh Tim Berners-Lee dan dibangunkan lagi oleh IETF menggunakan sintaks SGML (Standard General Markup Language) yang dipermudahkan, kemudiannya menjadi standard antarabangsa yang dikekalkan oleh World Wide Web Consortium (W3C).

Versi terkini ialah HTML5 yang merupakan semakan utama HTML seterusnya dan masih dalam peringkat pembangunan. Matlamatnya adalah untuk menggantikan piawaian HTML 4.01 dan XHTML 1.0 yang ditubuhkan pada tahun 1999, untuk menjadikan piawaian rangkaian memenuhi keperluan rangkaian kontemporari apabila aplikasi Internet sedang berkembang pesat. Apabila bercakap tentang HTML5 dalam erti kata yang luas, ia sebenarnya merujuk kepada satu set gabungan teknologi termasuk HTML, CSS dan JavaScript.

SAYA — IE

Windows Internet Explorer (dahulunya dikenali sebagai Microsoft Internet Explorer, singkatan Internet Explorer, singkatan IE) ialah pelayar web yang dilancarkan oleh Microsoft. Sehingga September 2010, data statistik menunjukkan bahawa bahagian pasaran Internet Explorer adalah setinggi 59.65%. Walaupun ia masih merupakan pelayar web yang paling banyak digunakan, bahagian pasarannya lebih 30% lebih rendah daripada kemuncaknya pada tahun 2003.

Internet Explorer menyokong beberapa teknologi piawai pada tahap tertentu, tetapi terdapat juga banyak jurang operasi dan kegagalan keserasian, yang telah menyebabkan peningkatan kritikan daripada pembangun teknologi. Peningkatan dalam kritikan sebahagian besarnya disebabkan oleh fakta bahawa pesaing Internet Explorer telah menyediakan sokongan teknikal yang agak lengkap dan bahawa aplikasi yang mematuhi piawaian semakin digunakan secara meluas. Oleh kerana Internet Explorer digunakan secara meluas di seluruh dunia, pembangun web yang mencari kod merentas platform sering menemui kelemahan Internet Explorer, set ciri proprietari dan sokongan yang tidak sempurna untuk standard.

Pelayar Internet Explorer 9 yang dikeluarkan pada 14 Mac 2011 telah meningkatkan sokongannya untuk spesifikasi W3C seperti CSS3 dan HTML5 Versi ini juga merupakan versi pertama pelayar Internet Explorer yang menggunakan pecutan GPU dalam Acid3 Ia mendapat 95/100 mata, yang merupakan peningkatan yang hebat berbanding versi sebelumnya. Ia boleh dianggap bahawa bermula dari Internet Explorer 9, sokongan pelayar Internet Explorer untuk spesifikasi W3C tidak lagi menjadi masalah.

J — JavaScript

JavaScript ialah bahasa skrip yang digunakan secara meluas dalam pembangunan web sebelah pelanggan Ia sering digunakan untuk menambah fungsi dinamik pada halaman web HTML, seperti bertindak balas kepada pelbagai operasi pengguna. Direka asalnya oleh Brendan Eich di Netscape, ia adalah bahasa berasaskan prototaip yang dinamik, ditaip lemah dengan kelas sokongan terbina dalam. JavaScript ialah tanda dagangan berdaftar Sun Microsystems. Ecma International membangunkan standard ECMAScript berdasarkan JavaScript. JavaScript juga boleh digunakan dalam situasi lain, seperti pengaturcaraan sebelah pelayan. Pelaksanaan JavaScript lengkap mengandungi tiga bahagian: ECMAScript, Model Objek Dokumen dan Notasi Pesanan Byte.

Netscape pada asalnya menamakan bahasa skripnya LiveScript dan Netscape menukar namanya kepada JavaScript selepas bekerjasama dengan Sun. JavaScript pada asalnya direka untuk diilhamkan oleh Java Salah satu tujuannya adalah untuk "kelihatan seperti Java", jadi terdapat persamaan dalam sintaks, dan beberapa nama dan konvensyen penamaan juga dipinjam dari Java. Tetapi prinsip reka bentuk utama JavaScript diperoleh daripada Self and Scheme Persamaan dalam nama antara JavaScript dan Java adalah hasil perjanjian antara Netscape dan Sun untuk pertimbangan pemasaran pada masa itu. Untuk mendapatkan kelebihan teknikal, Microsoft melancarkan JScript untuk bersaing dengan bahasa skrip JavaScript. Untuk kebolehoperasian, Ecma International (dahulunya Persatuan Pengilang Komputer Eropah) mencipta standard ECMA-262 (ECMAScript). Kedua-duanya kini merupakan pelaksanaan ECMAScript. Walaupun JavaScript dipromosikan dan diiklankan sebagai bahasa skrip untuk bukan pengaturcara dan bukannya bahasa pengaturcaraan untuk pengaturcara, JavaScript sangat kaya dengan ciri.

K — Pengoptimuman Kata Kunci

Pengoptimuman kata kunci, juga dipanggil Pengoptimuman Enjin Carian (SEO), ialah satu cara untuk menggunakan peraturan carian enjin carian untuk meningkatkan kedudukan tapak web sasaran dalam enjin carian yang berkaitan. Memandangkan banyak kajian mendapati bahawa pengguna enjin carian cenderung hanya memberi perhatian kepada beberapa entri pertama dalam hasil carian, banyak laman web berharap dapat mempengaruhi kedudukan enjin carian dalam pelbagai cara. Ini benar terutamanya untuk tapak web yang bergantung pada pengiklanan untuk mencari rezeki.

Apa yang dipanggil "pengoptimuman enjin carian" merujuk kepada menjadikan tapak web lebih mudah diterima oleh enjin carian. Enjin carian akan membandingkan beberapa data korelasi antara kandungan laman web, dan kemudian penyemak imbas akan membentangkan kandungan kepada pencari dengan cara yang paling pantas dan paling lengkap.

Pengoptimuman Enjin Carian Untuk mana-mana tapak web, jika ia ingin berjaya dalam promosi tapak web, Pengoptimuman Enjin Carian adalah tugas yang penting. Pada masa yang sama, apabila enjin carian terus mengubah peraturan algoritma kedudukan mereka, setiap perubahan algoritma akan menyebabkan beberapa tapak web yang berperingkat baik kehilangan reputasi mereka dalam sekelip mata, dan akibat langsung kehilangan kedudukan ialah kehilangan trafik yang wujud di tapak web. Oleh itu, setiap perubahan dalam algoritma enjin carian akan menyebabkan banyak kekecohan dan kebimbangan di kalangan laman web. Boleh dikatakan bahawa pengoptimuman enjin carian adalah tugas yang semakin kompleks.

L — Kurang

Less pada asalnya ialah permata delima yang memberikan ciri bahasa dinamik CSS, termasuk pembolehubah, pengendali dan peraturan bersarang. Malah, fungsi sebenar Less adalah untuk menukar CSS yang menggunakan ciri lanjutan kepada CSS standard. Ini diselesaikan melalui Pengendali Http apabila klien web memulakan permintaan. Ia juga boleh dilakukan semasa mengedit. Selain itu, Less boleh dikonfigurasikan untuk meminimumkan fail CSS yang dihasilkan secara automatik, yang bukan sahaja menjimatkan lebar jalur, tetapi juga meningkatkan pengalaman pengguna akhir. Terdapat juga versi .Net bagi Kurang.

M —MVC

Corak MVC (Model-View-Controller) ialah corak seni bina perisian dalam kejuruteraan perisian Ia membahagikan sistem perisian kepada tiga bahagian asas: Model, View dan Controller. Corak MVC pertama kali dicadangkan oleh Trygve Reenskaug pada tahun 1974. Ia adalah corak reka bentuk perisian yang dicipta oleh Xerox PARC pada tahun 1980-an untuk bahasa pengaturcaraan Smalltalk. Tujuan corak MVC adalah untuk melaksanakan reka bentuk pengaturcaraan dinamik, memudahkan pengubahsuaian dan pengembangan program seterusnya, dan membolehkan untuk menggunakan semula bahagian tertentu program. Di samping itu, mod ini menjadikan struktur program lebih intuitif dengan memudahkan kerumitan. Sistem perisian mengasingkan bahagian asasnya dan juga memberikan setiap bahagian asas fungsinya yang sewajarnya.

N — Node.JS

Node ialah persekitaran masa jalan Javascript (masa jalan sebenarnya, ia merangkumi enjin Google V8 (digunakan pada penyemak imbas Google Chrome). Enjin V8 melaksanakan Javascript dengan sangat cepat dan mempunyai prestasi yang sangat baik. Node telah mengoptimumkan beberapa kes penggunaan khas dan menyediakan API alternatif untuk menjadikan V8 berjalan lebih baik dalam persekitaran bukan penyemak imbas. Sebagai contoh, dalam persekitaran pelayan, pemprosesan data binari biasanya penting, tetapi Javascript tidak menyokong ini dengan cukup Oleh itu, V8.Node menambah kelas Buffer untuk memproses data binari dengan mudah dan cekap. Oleh itu, Node bukan sahaja menggunakan V8, tetapi juga mengoptimumkannya untuk menjadikannya lebih berkuasa dalam pelbagai persekitaran. Node.js melakukan semuanya, tetapi yang paling penting, ia menyediakan cara untuk menjalankan Javascript di luar pelayar web. Javascript digunakan secara meluas dalam pembangunan bahagian hadapan laman web. Node membolehkan bahasa pengaturcaraan popular ini dijalankan dalam lebih banyak persekitaran, malah bahagian pelayan tapak web.

O — Objek

Objek ialah istilah dalam Berorientasikan Objek Ia bukan sahaja mewakili perkara khusus dalam ruang masalah dunia objektif (Namespace), tetapi juga mewakili elemen asas dalam ruang penyelesaian sistem perisian. Dalam sistem perisian, objek mempunyai pengecam unik Objek termasuk Sifat dan Kaedah adalah maklumat yang perlu diingat, dan kaedah adalah perkhidmatan yang boleh diberikan oleh objek. Dalam perisian Berorientasikan Objek, objek ialah contoh kelas.

P — PHP

PHP (Hypertext P reprocessor) ialah bahasa skrip yang dijalankan pada komputer Tujuan utamanya adalah untuk memproses halaman web dinamik Ia juga termasuk antara muka baris arahan (antara muka baris arahan) atau menghasilkan antara muka pengguna grafik (GUI). program . PHP pertama kali dicipta oleh Rasmus Lerdorf pada tahun 1995, dan standard PHP kini dikekalkan oleh Kumpulan PHP dan komuniti sumber terbuka. PHP menggunakan Lesen PHP sebagai perjanjian lesen, tetapi kerana perjanjian ini mengehadkan penggunaan nama PHP, ia tidak serasi dengan perjanjian lesen sumber terbuka GPL.

PHP mempunyai pelbagai jenis aplikasi, terutamanya dalam pembangunan program web. Secara umumnya, PHP kebanyakannya dijalankan pada pelayan web, dan halaman web yang dilayari oleh pengguna dihasilkan dengan menjalankan kod PHP. PHP boleh dijalankan pada kebanyakan pelayan dan sistem pengendalian, dan menggunakan PHP adalah percuma sepenuhnya. Menurut statistik April 2007, PHP telah dipasang pada lebih daripada 20 juta laman web dan 1 juta pelayan.

S — Pertanyaan

Pertanyaan mempunyai banyak makna. Contohnya, bahasa pertanyaan digunakan untuk berinteraksi dengan sistem lanjutan yang menyimpan data Contoh yang baik ialah SQL yang digunakan untuk mengendalikan pangkalan data hubungan. Makna lain ialah rentetan pertanyaan digunakan sebagai sebahagian daripada URL untuk memindahkan data dalam aplikasi web Format rentetan pertanyaan biasanya dalam bentuk pasangan nilai kunci.

R — Ungkapan Biasa

Ungkapan biasa (Bahasa Inggeris: Ungkapan Biasa, regex atau regexp, disingkat sebagai RE), juga diterjemahkan sebagai ungkapan biasa, ungkapan biasa, dalam sains komputer, merujuk kepada satu siri ungkapan yang digunakan untuk menerangkan atau memadankan satu A tertentu rentetan rentetan dengan peraturan sintaks. Dalam kebanyakan penyunting teks atau alatan lain, ungkapan biasa sering digunakan untuk mendapatkan dan/atau menggantikan kandungan teks yang sepadan dengan corak tertentu. Banyak bahasa pengaturcaraan menyokong manipulasi rentetan menggunakan ungkapan biasa. Sebagai contoh, Perl mempunyai enjin ekspresi biasa yang berkuasa terbina di dalamnya. Konsep ungkapan biasa pada asalnya dipopularkan oleh perisian alat dalam Unix (seperti sed dan grep).

S — Kawalan Sumber

Pengurusan kod sumber, juga dikenali sebagai kawalan versi, ialah teknik kejuruteraan perisian yang memastikan fail program yang sama yang diedit oleh orang yang berbeza disegerakkan semasa proses pembangunan perisian. Pereka perisian sering menggunakan kawalan versi untuk menjejak dan mengekalkan perubahan dalam kod sumber, fail, fail konfigurasi, dsb., dan menyediakan prosedur untuk mengawal perubahan ini. Dalam kes yang paling mudah, pereka perisian boleh menyimpan sendiri pelbagai versi program dan menomborkannya dengan sewajarnya. Pendekatan mudah ini telah digunakan dalam banyak projek perisian besar. Ini adalah kaedah yang boleh mencapai matlamat, tetapi ia tidak cukup cekap. Di samping perlu mengekalkan banyak sandaran kod yang hampir sama pada masa yang sama, ia juga sangat bergantung pada penanaman diri dan disiplin pembangunan pereka perisian, tetapi ini sering menjadi punca ralat.

Kadangkala, perlu mempunyai lebih daripada dua versi program pada masa yang sama Contohnya: dalam versi untuk penggunaan, ralat program telah diperbetulkan tetapi tiada ciri baharu telah ditambahkan dalam versi pembangunan yang lain adalah ciri baharu sedang dibangunkan dan pepijat baharu perlu diselesaikan, yang memerlukan versi dan pengubahsuaian yang berbeza pada masa yang sama. Di samping itu, untuk mencari "ralat program" yang hanya wujud dalam versi tertentu, atau untuk mengetahui versi di mana "ralat program" berlaku, penyahpepijat perisian juga mesti membandingkan versi kod program yang berbeza untuk mencari lokasi masalahnya.

T — TDD

Pembangunan dipacu ujian ialah kaedah pembangunan perisian komputer moden. Gunakan ujian untuk memacu reka bentuk dan pelaksanaan program perisian. Pemanduan ujian menjadi popular pada tahun 1990-an. Pembangunan dipacu ujian ialah kaedah pembangunan program yang dianjurkan dalam Pengaturcaraan Ekstrem Kaedah ini terutamanya untuk menulis program ujian terlebih dahulu, dan kemudian mengodkannya untuk lulus ujian. Tujuan pembangunan dipacu ujian adalah untuk mendapatkan maklum balas pantas dan menggunakan pendekatan "ilustrasi garis utama" untuk membina program.

Metafora untuk pembangunan dipacu ujian. Pembangunan boleh dilihat dari dua aspek: fungsi dan kualiti pelaksanaan. Pembangunan yang didorong oleh ujian adalah lebih seperti kaedah pembangunan pemikiran dua topi Pertama memakai topi fungsi, dengan bantuan ujian, dengan cepat melaksanakan fungsi yang betul, kemudian memakai topi refactoring, di bawah perlindungan ujian, dengan mengeluarkan Redundant dan kod pendua, meningkatkan kebolehgunaan semula kod, dan mencapai peningkatan kualiti. Ia boleh dilihat bahawa ujian tergolong dalam kedudukan teras dalam pembangunan yang dipacu ujian dan berjalan melalui keseluruhan pembangunan.

U — Ujian Unit

Ujian unit (juga dipanggil ujian modul) ialah ujian untuk ujian ketepatan modul program (unit terkecil reka bentuk perisian). Unit program ialah komponen terkecil yang boleh diuji bagi aplikasi. Dalam pengaturcaraan prosedural, unit ialah satu atur cara, fungsi, proses, dsb. untuk pengaturcaraan berorientasikan objek, unit terkecil ialah kaedah, termasuk kaedah dalam kelas asas (superclasses), kelas abstrak, atau kelas terbitan (subclass).

Secara amnya, pengaturcara akan menjalankan sekurang-kurangnya satu ujian unit setiap kali mereka mengubah suai program Semasa proses menulis program, mereka berkemungkinan akan menjalankan beberapa ujian unit untuk mengesahkan bahawa program itu memenuhi keperluan spesifikasi perisian (. my: Spesifikasi) Matlamat kerja adalah untuk tidak mempunyai pepijat walaupun ujian unit tidak diperlukan, ia tidak buruk, dan ia melibatkan keputusan dasar pengurusan projek.

V — VIM

Vim ialah penyunting teks yang dibangunkan daripada vi. Ia amat kaya dengan fungsi yang memudahkan pengaturcaraan, seperti penyiapan kod, penyusunan, dan lompat ralat, dan digunakan secara meluas dalam kalangan pengaturcara. Diikat dengan Emacs untuk menjadi editor paling kegemaran untuk pengguna sistem seperti Unix. Versi pertama Vim telah dikeluarkan oleh Bram Moolenaar pada tahun 1991. Singkatan awal ialah Vi IM itation Memandangkan fungsi terus meningkat, nama rasmi telah ditukar kepada Vi IM terbukti. Ia kini dikeluarkan sebagai perisian percuma di bawah kod sumber terbuka.

W — WordPress

WordPress ialah platform blog yang dibangunkan menggunakan bahasa PHP Pengguna boleh menyediakan blog mereka sendiri pada pelayan yang menyokong pangkalan data PHP dan MySQL. Anda juga boleh menggunakan WordPress sebagai sistem pengurusan kandungan (CMS). WordPress ialah projek sumber terbuka percuma yang dilesenkan di bawah Lesen Awam Am GNU. Versi terkini ialah versi Cina ringkas rasmi 3.0.5 yang dikeluarkan pada 24 Februari 2011, dan tersedia dalam pelbagai bahasa termasuk bahasa Inggeris.

X — XSS

Skrip merentas tapak (sering dirujuk sebagai XSS) ialah serangan kerentanan keselamatan pada aplikasi tapak web yang membolehkan pengguna berniat jahat menyuntik kod ke dalam halaman web pengguna lain akan terjejas. Serangan jenis ini biasanya melibatkan HTML dan bahasa skrip sisi pengguna.

Y — YUI

Perpustakaan Yahoo! UI (YUI) ialah perpustakaan fungsi JavaScript sumber terbuka Untuk mencipta halaman web yang sangat interaktif, ia menggunakan teknologi pengekodan seperti AJAX, DHTML dan DOM. Ia juga mengandungi banyak sumber CSS.

Z — Indeks Z

Z-Index
ialah sifat CSS yang menetapkan susunan susunan elemen. Elemen dengan susunan tindanan yang lebih tinggi akan sentiasa muncul di hadapan elemen dengan susunan tindanan yang lebih rendah. Sifat ini menetapkan kedudukan elemen diposisikan di sepanjang paksi-z, yang ditakrifkan sebagai paksi memanjang secara menegak ke kawasan paparan. Jika ia adalah nombor positif, ia lebih dekat dengan pengguna, dan jika ia adalah nombor negatif, ia lebih jauh daripada pengguna.