npm run dev ialah standard untuk "jalankan tapak web saya secara setempat," tetapi bagaimanakah ia berfungsi? Bagaimanakah kita boleh mengembangkan fungsinya? Dalam siaran ini kita akan melihat:
Sebagai contoh yang memotivasikan, berikut ialah beberapa skrip yang ditakrifkan dalam apl contoh pembantu cembung. Kami akan membincangkan perkara yang dilakukan oleh setiap bahagian
"scripts": { "dev": "npm-run-all --parallel dev:backend dev:frontend", "build": "tsc && vite build", "dev:backend": "convex dev", "dev:frontend": "vite", "predev": "convex dev --until-success", "test": "vitest" },
npm run menjalankan arahan yang ditakrifkan dalam package.json anda dalam ruang kerja projek anda. Arahan ini selalunya diprakonfigurasikan apabila anda memulakan repo anda daripada arahan seperti npm create vite@latest dengan arahan untuk:
Berikut ialah contoh asas daripada Next.js:
// in package.json { // ... "scripts": { "dev": "next dev", "build": "next build", "start": "next start", "lint": "next lint" }, //...
Di sini anda boleh menjalankan npm run dev atau npm run lint dll.
Anda boleh mengetahui lebih lanjut tentang npm run dalam dokumen.
Persoalan yang wajar mengapa seseorang akan meletakkan arahan yang sudah begitu mudah ke dalam skrip pakej. Mengapa tidak panggil jest atau vite atau binaan seterusnya? Terdapat beberapa sebab yang baik:
Ya! Walaupun anda memasang kebergantungan anda dengan pengurus pakej lain, anda masih boleh menjalankan skrip pakej anda dengan npm.
yarn # similar to `npm install` npm run dev # still works!
Anda tidak perlu ingat bahawa npm run dev memetakan kepada yarn dev (atau yarn run dev). Perkara yang sama berlaku untuk npx: npx convex dev berfungsi tanpa mengira pengurus pakej yang anda gunakan untuk memasang sesuatu.
Terdapat beberapa pakej yang anda boleh gunakan untuk menjalankan arahan secara serentak:4
Kita hanya akan melihat npm-run-all di sini. Pertimbangkan contoh kami:
"scripts": { "dev": "npm-run-all --parallel dev:backend dev:frontend", "dev:backend": "convex dev", "dev:frontend": "vite", },
Ini mentakrifkan tiga skrip.
Kedua-dua output distrim keluar dan melakukan Ctrl-C akan mengganggu kedua-dua skrip.
Anda boleh menentukan arahan untuk dijalankan sebelum (pra) atau selepas (post) perintah lain (katakan, X) dengan menamakan perintah anda preX atau postX. Dalam contoh:
"scripts": { "dev": "npm-run-all --parallel dev:backend dev:frontend", "dev:backend": "convex dev", "dev:frontend": "vite", "predev": "convex dev --until-success", },
Ini akan menjalankan convex dev --until-success, sebelum arahan "dev" npm-run-all --parallel dev:backend dev:frontend.
For those used to shell scripting, you can run two commands in sequence if the previous one succeeds with commandA && commandB. This works on both Windows and Unix (mac / linux).
However, there's a couple advantages to just using pre-scripts:
For Convex, when you first run npx convex dev (or npm run dev with the above scripts), it will ask you to log in if you aren't already, and ask you to set up your project if one isn't already set up. This is great, but interactive commands that update the output text don't work well when the output is being streamed by multiple commands at once. This is the motivation for running npx convex dev --until-success before npx convex dev.
If you change your "predev" command for Convex to include --run it will run a server-side function before your frontend has started.
"scripts": { //... "predev": "convex dev --until-success --run init", //... },
The --run init command will run a function that is the default export in convex/init.ts. You could also have run --run myFolder/myModule:myFunction. See docs on naming here. See this post on seeding data but the gist is that you can define an internalMutation that checks if the database is empty, and if so inserts a collection of records for testing / setup purposes.
If you use TypeScript, you can run a type check / compile your typescript files with a bare tsc. If your tsconfig.json is configured to emit types, it will write out the types. If not, it will just validate the types. This is great to do as part of the build, so you don't build anything that has type errors. This is why the above example did:
"build": "tsc && vite build",
If you want to pass arguments to a command, for instance passing arguments to your testing command to specify what test to run, you can pass them after a -- to separate the command from the argument. Technically you don't need -- if your arguments are positional instead of --prefixed, but it doesn't hurt to always do it in case you forget which to do it for.
npm run test -- --grep="pattern"
We looked at some ways of using package.json scripts to simplify our workflows. Who knew how much power could rest behind a simple npm run dev? Looking at our original example:
"scripts": { "dev": "npm-run-all --parallel dev:backend dev:frontend", "build": "tsc && vite build", "dev:backend": "convex dev", "dev:frontend": "vite", "predev": "convex dev --until-success", "test": "vitest" },
The way your shell finds which command to run when you type npm is to check the shell's PATH environment variable (on unix machines anyways). You can see your own with echo "$PATH". It checks all the places specified in $PATH and uses the first one. ↩
Technically you can override & specify where npm installs binaries. ↩
Jika anda benar-benar mahu, anda boleh menjalankan npm exec vitest, singkatan npx vitest, ./npm_modules/.bin/vitest secara langsung atau tambahkan .npm_modules/.bin pada PATH anda. ↩
Sesetengah orang menggunakan kosong & untuk menjalankan satu tugasan di latar belakang, tetapi itu tidak disokong pada Windows, dan mengganggu satu arahan tidak semestinya membunuh yang lain. ↩
Atas ialah kandungan terperinci Supercharge `npm run dev` dengan skrip package.json. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!