Dalam landskap Konteks dan Suntikan Ketergantungan yang sentiasa berkembang (CDI), pembangun kerap menghadapi halangan yang berkaitan dengan penamaan kacang, pelaksanaan lalai dan kemungkinan konflik. Artikel ini menyediakan penerokaan terperinci tentang kemungkinan perangkap yang dikaitkan dengan anotasi @Named dalam CDI. Kami akan menyelidiki selok-beloknya, menjelaskan senario yang bermasalah dan membincangkan pendekatan alternatif, termasuk penggunaan @Identifier daripada SmallRye. Tambahan pula, kami akan menawarkan pandangan tentang amalan terbaik untuk membina Jakarta EE yang teguh dan boleh diselenggara
aplikasi.
Anotasi @Default ialah alat berharga dalam CDI untuk menandakan pelaksanaan tertentu secara eksplisit sebagai pelaksanaan lalai untuk antara muka atau jenis kacang tertentu. Ia mula dimainkan apabila berurusan dengan berbilang pelaksanaan antara muka yang sama, membolehkan pembangun menentukan pelaksanaan yang harus disuntik secara lalai apabila tiada kelayakan lain digunakan.
Pertimbangkan senario di mana berbilang pelaksanaan antara muka GreetingService wujud:
@Default public class DefaultGreetingService implements GreetingService { @Override public String greet(String name) { return "Hello, " + name; } }
public class SpecialGreetingService implements GreetingService { @Override public String greet(String name) { return "Greetings, " + name + "!"; } }
Apabila menyuntik kacang tanpa menyatakan sebarang kelayakan, CDI menggunakan kacang bertanda @Default sebagai lalai. Ini bermanfaat dalam senario dengan pelbagai pelaksanaan, memberikan pilihan lalai yang jelas.
@Inject private GreetingService greetingService; // Injects the @Default implementation
Walaupun penggunaan @Default adalah pilihan, ia amat disyorkan, terutamanya apabila berurusan dengan antara muka yang mempunyai pelbagai pelaksanaan. Ia menyediakan pilihan lalai yang jelas dan konsisten, menghalang kekaburan dan tingkah laku yang tidak dijangka semasa suntikan kacang.
Kelayakan @Named memainkan peranan asas dalam CDI, memberikan nama atau pengecam yang boleh dibaca manusia kepada kacang. Pembangun sering menggunakannya untuk merujuk kepada kacang dengan nama apabila menyuntiknya ke dalam komponen lain.
Walau bagaimanapun, @Named hadir dengan set cabarannya sendiri, terutamanya apabila digunakan tanpa kelayakan tambahan. Secara lalai, CDI mengaitkan nama kelas yang tidak layak sebagai nama kacang. Ini boleh menyebabkan konflik dengan kelayakan @Default, mengakibatkan tingkah laku yang tidak dijangka semasa suntikan kacang.
@Named public class MyBean { // Implementation }
Apabila menyuntik MyBean tanpa kelayakan yang jelas, CDI hanya akan menambah kelayakan @Named, bukan kelayakan @Default. Kelayakan @Default hanya digunakan jika ia dinyatakan secara eksplisit pada kacang atau kelayakannya.
@Inject private MyBean myBean;
Dalam kes ini, kesamaran mungkin timbul jika terdapat kacang lain dengan nama jenis yang sama. Contohnya, jika ada kacang lain bernama MyBean, suntikan itu akan menyebabkan kekaburan.
Untuk menangani isu ini, pembangun harus melayakkan secara eksplisit kacang yang mereka ingin suntik.
@Inject @Named("myBean") private MyBean myBean;
Sebagai alternatif, pembangun boleh menggunakan kelayakan tersuai untuk setiap kacang untuk menghapuskan kekaburan.
Kekaburan timbul apabila @Named digunakan tanpa kelayakan tambahan dan wujud berbilang pelaksanaan daripada jenis yang sama. Pertimbangkan senario berikut:
@Named public class ServiceA implements Service { // Implementation }
@Named public class ServiceB implements Service { // Implementation }
Perkhidmatan Suntikan tanpa kelayakan yang jelas boleh menyebabkan kekaburan kerana kedua-dua kacang sepadan mengikut jenis dan tiada nama atau kelayakan yang membezakannya.
@Inject private Service service;
Dalam kes ini, CDI tidak secara tersirat menambah @Default atau cuba menyelesaikan kekaburan, mengakibatkan suntikan gagal disebabkan pergantungan yang tidak jelas.
Mengakui cabaran yang ditimbulkan oleh @Named, pembangun sering mencari alternatif untuk kawalan yang lebih jelas ke atas pengenalan kacang. Satu alternatif sedemikian ialah anotasi @Identifier daripada
SmallRye Common . Anotasi ini menawarkan pendekatan yang lebih jelas dan terkawal untuk menamakan kacang, mengurangkan risiko konflik dan lalai yang tidak dijangka. Berbeza dengan @Named, yang memerlukan nilai unik untuk setiap aplikasi, @Identifier membenarkan berbilang kacang dengan nilai pengecam yang sama selagi jenisnya berbeza. Fleksibiliti ini amat berguna apabila mengendalikan pelaksanaan berbeza bagi antara muka yang sama atau jenis yang berkaitan.
Untuk menggunakan @Identifier, hanya anotasi kelas kacang dengan anotasi dan nyatakan nilai pengecam:
@Identifier("payment") public class DefaultPaymentProcessor implements PaymentProcessor { // Implementation }
@Identifier("payment") public class LegacyPaymentGateway implements PaymentGateway { // Implementation }
Menyuntik kacang menggunakan @Pengenal adalah mudah:
public class Client { @Inject @Identifier("payment") PaymentProcessor processor; @Inject @Identifier("payment") PaymentGateway gateway; }
Di sini, nilai "pembayaran" @Pengecam digunakan semula untuk beberapa biji kerana jenis PaymentProcessor dan PaymentGateway berbeza. Fleksibiliti ini tidak dibenarkan oleh @Named, di mana
nilai mestilah unik di seluruh aplikasi.
Another alternative to @Named is to create custom qualifiers. Custom qualifiers are user-defined annotations that can be used to identify and qualify beans. They offer the most granular control over bean selection and can be tailored to specific needs of the application.
To create a custom qualifier, follow these steps:
For example, the following custom qualifier named DefaultPaymentGateway indicates the default payment gateway implementation:
@Qualifier @Retention(RUNTIME) @Target({METHOD, FIELD, PARAMETER, TYPE}) public @interface DefaultPaymentGateway { }
To use the custom qualifier, annotate the bean class with it:
@DefaultPaymentGateway public class StandardPaymentGateway implements PaymentGateway { // Implementation }
public class ExpressPaymentGateway implements PaymentGateway { // Implementation }
Then, inject the bean using the qualifier:
@Inject @DefaultPaymentGateway private PaymentGateway paymentGateway;
The best approach for bean identification depends on the specific needs of the application. For simple applications, @Named may be sufficient. For more complex applications, @Identifier or
custom qualifiers offer more control and flexibility.
The following table summarizes the pros and cons of each approach:
Approach | Pros | Cons |
---|---|---|
@Named | Simple, widely supported | Can be ambiguous, conflicts with @Default |
@Identifier | Clearer identification, no conflicts with @Default | Requires additional annotations |
Custom qualifiers | Maximum flexibility, fine-grained control | Requires upfront effort to define and maintain |
For further confirmation, you can refer to the official CDI specification
In conclusion, the potential pitfalls associated with @Named underscore the need for careful consideration when using this annotation in CDI. Ambiguity and unintended defaults can arise when relying on implicit naming, especially in the presence of multiple implementations. Developers are encouraged to explore alternatives such as @Identifier from SmallRye Common for a more controlled and explicit approach to bean identification. Embracing explicit qualification, custom qualifiers, and alternative approaches ensures a smoother and more controlled CDI experience, leading to robust and maintainable Java.
Atas ialah kandungan terperinci Menyingkap Cabaran dengan @Named. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!