Tatasusunan rentetan Java adalah seperti fungsi rentetan lain dalam Java, yang digunakan untuk melakukan manipulasi Rentetan. Seperti namanya, tatasusunan digunakan untuk menyimpan kumpulan data homogen, iaitu sama ada semua data yang disimpan di dalamnya adalah daripada jenis String, atau jenis berganda, atau jenis int, dll. Oleh itu, tatasusunan rentetan ialah struktur data dalam java yang digunakan untuk menyimpan nilai jenis rentetan dan digunakan untuk memegang bilangan nilai rentetan tetap. Ini adalah salah satu tahap struktur data yang paling asas yang paling biasa digunakan dalam bahasa pengaturcaraan Java. Apabila anda bercakap tentang kaedah utama Java, walaupun kaedah itu adalah daripada jenis tatasusunan rentetan.
Pengisytiharan tatasusunan rentetan berguna kerana tanpa pengisytiharan pembolehubah dalam java; ia tidak boleh digunakan. Terdapat pelbagai cara untuk pengisytiharan tatasusunan rentetan dalam java, tanpa instantiasi objek dan bersama-sama dengan rujukan objek.
Mulakan Kursus Pembangunan Perisian Percuma Anda
Pembangunan web, bahasa pengaturcaraan, ujian perisian & lain-lain
Mari kita lihat cara-cara pengisytiharan tatasusunan rentetan.
String [] strArr; //This is declaration of strArr array without specifying size String[] strArr1 = new String [3]; //This is the declaration of strArr array with specifying string type of size 3
Dalam kes ini, String [] strArr juga boleh ditulis sebagai String strArr[], tetapi yang pertama adalah yang lebih disyorkan dan cara standard untuk mendekati sintaks.
Perkara lain yang perlu diberi perhatian dalam kedua-dua jenis pengisytiharan ialah nilai dahulu mengembalikan nilai sebagai nol, manakala nilai kedua mengembalikan nilai sebagai [null, null, null] kerana saiznya ialah 3.
Setelah pembolehubah atau struktur data diisytiharkan, langkah seterusnya ialah pemulaan tatasusunan jenis rentetan. Ini berguna apabila nilai statik tetap dimulakan. Tatasusunan juga boleh memulakan nilai secara dinamik, dan semuanya bergantung pada keperluan.
Peruntukan dinamik lebih membantu apabila input pengguna akan ditentukan pada masa jalankan, manakala jika anda menulis program dengan perspektif prototaip atau hanya untuk mendapatkan rasa kod yang ditulis, inisialisasi statik jenis rentetan tatasusunan juga boleh berfungsi.
Marilah kita cuba memahami konsep permulaan dengan bantuan dua contoh di atas, yang hanya dijelaskan dalam kes pengisytiharan pembolehubah rentetan tatasusunan.
Contoh:
String [] strArr= {"X", "Y", "Z"}; strArr1[0]="X"; strArr1[1]="Y"; strArr1[2]="Z"; String [] strArr2= new String [] {"X", "Y", "Z"};
Jika kita mula membandingkan dua nilai objek rentetan dalam contoh di atas, nilai tersebut akan mengembalikan hasil sebagai palsu. Sebab untuk tingkah laku sedemikian ialah tatasusunan adalah objek, dan kelas objek menggunakan ini sebagai nilai objek semasa dan oleh itu nilainya palsu. Tetapi sebaliknya, jika nilai yang dibandingkan adalah nilai sebenar dan bukan objek, maka hasil true akan dikembalikan.
Sebelum kita cuba memahami cara pengisihan dilakukan di Jawa, mari kita fahami dahulu maksud pengisihan. Isih bermaksud menyusun nilai tatasusunan mengikut cara tertentu, sama ada dalam tertib menaik atau dalam tertib menurun. Kita boleh melaksanakan teknik pengisihan dengan menulis fungsi pengisihan tersuai kita sendiri atau menggunakan kaedah pengisihan kelas Array.
Contoh:
String [] letters= {e, d, c, b, a}; System.out.println("Values before sorting" + Array.toString(letters)); Arrays.sort(letters); System.out.println("Values after sorting" + Array.toString(letters));
Output:
Satu perkara yang perlu diberi perhatian dalam kes ini ialah rentetan melaksanakan antara muka yang setanding, dan oleh itu perkara ini berfungsi dalam kes pengisihan semula jadi. Arrays.sort() juga boleh digunakan untuk mengisih nilai tatasusunan dalam beberapa cara lain dengan menggunakan pembanding. Menulis fungsi isihan tersuai juga merupakan pilihan, tetapi ia hanya boleh digunakan apabila terdapat larangan ke atas penggunaan fungsi isihan perpustakaan yang sudah terbina dalam kerana ia adalah intensif pengkompil. Dua kaedah yang paling popular untuk melakukan pengisihan dalam kes Java ialah jenis gelembung dan jenis pemilihan. Kami tidak akan memperincikan algoritma ini kerana ia akan berada di luar skop artikel ini.
Jika anda ingin mencari rentetan tertentu daripada tatasusunan rentetan, kita boleh menggunakan binaan gelung atau subrentetan. Apabila rentetan secara perbandingan lebih kecil daripada rentetan asal, maka fungsi subrentetan boleh dibuat untuk digunakan. Jika sekiranya rentetan itu kompleks daripada rentetan sebenar, maka binaan gelung boleh digunakan untuk mencari rentetan dalam rentetan.
Mari kita memahami semua pencarian rentetan ini dengan bantuan contoh.
Contoh:
import java.io.*; public class SearchStringEG { public static void main(String args[]) throws IOException { String[] strArr = { "X", "Y", "z" }; boolean flag = false; String s = "Y"; int ind = 0; int l =strArr.length(); int i; for (i = 0; i < l; ++i) { if(s.equalsIgnoreCase(strArr[i])) { ind = i; flag = true; break; } } if(flag==true) System.out.print ("String " + s +" is found at index position "+ind); else System.out.print("String " + s +" is found at index position "+ ind); } }
Output:
Dalam contoh di atas, kami telah memperkenalkan pemisah kata kunci baharu yang memastikan gelung program dikekalkan sehingga kata kunci pemisah digunakan. Kata kunci ini berfungsi pada kedua-dua gelung serta pernyataan bersyarat seperti if-else. Oleh itu apabila kami dapat mencari rentetan kami, kami keluar menggunakan kata kunci break. Dua algoritma yang sangat popular digunakan untuk mencari dalam Java ialah carian binari dan carian linear.
Atas ialah kandungan terperinci String Array di Jawa. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!