Pengagregatan boleh diistilahkan sebagai perkaitan antara dua kelas dengan cara fungsi ahli dan ahli data boleh digunakan dalam kelas lain. Persatuan ini adalah satu cara yang dipanggil "persatuan berarah". Hubungan ini ialah hubungan "HAS-A". Ini bermakna sekiranya kita mempunyai Pelajar kelas dan pelajar itu mempunyai mata pelajaran. Dalam kes ini, kami mentakrifkan kelas subjek secara berasingan dengan ciri dan fungsi ahlinya sendiri, manakala kelas pelajar mempunyai fungsi ahli dan ahli datanya sendiri. Dalam kes ini, kelas ini dikaitkan dengan hubungan "HAS-A". Dalam topik ini, kita akan mempelajari lebih lanjut tentang pengagregatan dalam JAVA.
Mulakan Kursus Pembangunan Perisian Percuma Anda
Pembangunan web, bahasa pengaturcaraan, ujian perisian & lain-lain
Sintaks untuk pengagregatan boleh diterangkan sebagai Struktur kod:
class Student{ int rollnumber; String firstname; String lastname; Subjectsubject;//Here subject is a different class containing its own members functions and data members. ... //**..Code snippet..** … }
Penjelasan: Dalam sintaks di atas, kita dapat melihat bahawa terdapat dua kelas bernama "pelajar" dan "subjek". Kedua-dua ini dikaitkan melalui hubungan pengagregatan. Pelajar mempunyai mata pelajaran, jadi ini mewajarkan hubungan "HAS-A" kerana mana-mana pelajar mempunyai subjek. Jadi semua fungsi ahli subjek boleh dipanggil di bawah kelas pelajar. Ini menyebarkan lagi ciri kebolehgunaan semula data.
Penggunaan utama ciri ini dalam JAVA adalah untuk "Kebolehgunaan Kod". Satu contoh boleh memahami perkara ini dengan baik.
Sebagai contoh, terdapat dua kelas bernama "pelanggan" dan "kereta". Terdapat beberapa sifat pratakrif kereta yang disimpan dalam kelas "kereta" seperti kuasa enjin, warna, stereng kuasa, dimensi dan banyak lagi. Manakala kelas "pelanggan" adalah untuk menyimpan ciri-ciri pelanggan seperti nama pelanggan, nombor telefon, alamat, dll. Jadi, sekiranya mana-mana pelanggan tiba untuk membeli kereta di kedai, maka pemegang kedai hanya perlu menggunakan kelas "kereta". Dengan cara ini, kami boleh menggunakan kod semula untuk berbilang pelanggan yang tiba di kedai.
Ciri ini mengurangkan kerumitan kod dan meningkatkan keterlihatan kod dengan menggunakan pendekatan modular.
Pengagregatan pada asasnya ialah perkaitan antara dua kelas, seperti yang dijelaskan di atas. Ini dicapai dengan menentukan dua kelas dalam program JAVA. Daripada dua kelas ini, satu akan digunakan semula. Sebagai contoh, "Kelas A" dan "Kelas B" ialah kelas. “Kelas B” akan digunakan semula, jadi kelas ini akan digunakan dalam “Kelas A”.
Kami kemudiannya boleh menggunakan objek "cb" untuk menggunakan fungsi ahli "Kelas B" dalam "Kelas A". Ciri ini membolehkan seseorang mengikuti ciri berorientasikan objek iaitu modulariti, enkapsulasi dan penggunaan semula data.
Di bawah adalah langkah-langkah yang dinyatakan:
class Application{ int finding_square(int number){ return number*number; // refer step 1 in explanation section. } } class Square{
Application app; //aggregationfeature is initiated by instantiating a class defined above which needs to be re used. double area_of_square(int side){
app=new Application(); int area=app.finding_square(side);//code reusability (i.e. delegates the method call)
return area; } public static void main(String args[]){ Square sq=new Square(); double result=sq.area_of_square(5);
System.out.println(result);
} }
Penjelasan
Output:
Kami akan menyusun kod JAVA menggunakan arahan “javac” bersama-sama dengan nama fail diikuti dengan sambungan .java. Selepas penyusunan, objek kelas ini dicipta. Fail objek ini mengandungi kod perantaraan yang difahami oleh JRE (persekitaran masa larian JAVA), yang kemudiannya ditukar kepada bahasa mesin. Aliran kod bahasa mesin ini dihantar kepada sistem untuk menghasilkan output sebagai balasan.
Sekiranya kami membuat sebarang perubahan pada kod, maka kami perlu menyusun semula kod untuk menjana fail objek lain. Kami kemudian melaksanakan fail menggunakan arahan "java" bersama-sama dengan nama fail. Di sini kami tidak perlu memberikan sambungan kerana kami memanggil fail boleh laku di sini, bukan fail JAVA. Nama lalai bagi fail boleh laku (objek) adalah sama dengan fail JAVA. Oleh itu kami memperoleh luas segi empat sama dalam jenis data apungan.
Oleh itu pengagregatan dalam bahasa JAVA adalah salah satu ciri utama yang banyak digunakan oleh pembangun. Memandangkan ia menyokong ciri kebolehgunaan semula kod, dengan itu mengurangkan kebesaran kod. Kod kelihatan lebih jelas, dan pelaksanaan bersama-sama dengan penyelenggaraan menjadi lebih mudah. Adalah dinasihatkan untuk menggunakan konsep ini semasa menjalankan projek JAVA.
Atas ialah kandungan terperinci Agregasi di Jawa. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!