Java telah lama menjadi asas pembangunan perisian perusahaan, menawarkan platform yang teguh untuk membina aplikasi berskala dan boleh diselenggara. Sejak keluaran Java 8, landskap pembangunan Java telah mengalami perubahan ketara, didorong oleh pengenalan ciri baharu, rangka kerja yang dipertingkatkan dan amalan terbaik yang berkembang. Artikel ini menyelidiki perubahan paling ketara dalam amalan pembangunan Java sejak Java 8 dan mengkaji cara perubahan ini telah membentuk semula seni bina perisian perusahaan.
Java 8 menandakan detik penting dalam evolusi bahasa Jawa dan ekosistemnya. Dengan pengenalan konsep pengaturcaraan berfungsi, API Stream dan pakej java.time, Java menjadi lebih serba boleh dan ekspresif. Walau bagaimanapun, perkembangan itu tidak berhenti di situ. Versi seterusnya, termasuk Java 9 hingga 17, terus memperkenalkan ciri yang bukan sahaja menambah baik bahasa itu sendiri tetapi juga mempengaruhi cara pembangun mengarkitek dan melaksanakan aplikasi perusahaan.
Artikel ini akan meneroka perubahan ketara ini secara terperinci, memfokuskan pada bidang utama berikut:
Pengenalan lambdas dan Stream API dalam Java 8 membawa kepada era baharu pengaturcaraan berfungsi dalam ekosistem Java. Perubahan ini telah mempengaruhi cara pembangun mendekati pengekodan, membolehkan mereka menulis kod yang lebih ringkas, boleh dibaca dan boleh diselenggara.
Fungsi Tertib Tinggi: Keupayaan untuk menghantar gelagat sebagai parameter telah memudahkan untuk melaksanakan kod boleh guna semula dan boleh gubah. Pembangun kini boleh menggunakan fungsi sebagai warga kelas pertama, menjadikan kod mereka lebih modular.
Gaya Pengaturcaraan Deklaratif: Dengan binaan pengaturcaraan berfungsi, pembangun boleh menyatakan hasrat mereka dengan lebih jelas. Sebagai contoh, daripada menulis gelung untuk memproses koleksi, mereka boleh menggunakan API Strim untuk menyatakan transformasi data yang kompleks dengan cara yang lebih mudah dibaca.
Kebolehselenggaraan yang Dipertingkat: Penggunaan binaan berfungsi mengurangkan kod boilerplate, menjadikannya lebih mudah untuk difahami dan diselenggara. Ini amat berfaedah dalam aplikasi perusahaan besar di mana kerumitan boleh berkembang dengan pesat.
Pengaturcaraan fungsional telah menggalakkan peralihan ke arah seni bina yang lebih deklaratif. Memandangkan pembangun mengamalkan paradigma pengaturcaraan berfungsi, aplikasi perusahaan semakin direka bentuk untuk menjadi modular, menjadikannya lebih mudah untuk diuji, diselenggara dan dilanjutkan.
Java 9 memperkenalkan Sistem Modul Platform Java (JPMS), yang membolehkan pembangun memodulasi aplikasi dan perpustakaan mereka. Perubahan ini mempunyai kesan yang mendalam terhadap cara pembangun menstruktur aplikasi yang besar.
Encapsulation: JPMS menguatkuasakan enkapsulasi yang kuat, membolehkan pembangun menentukan bahagian mana modul mereka boleh diakses oleh orang lain. Ini membawa kepada enkapsulasi yang lebih baik dan mengurangkan risiko gandingan tidak sengaja antara modul.
Pengurusan Pergantungan: Modulariti membantu dalam mengurus pergantungan dengan lebih berkesan. Pembangun boleh mengisytiharkan kebergantungan yang jelas, menjadikannya lebih mudah untuk memahami dan mengekalkan struktur aplikasi.
Peningkatan Prestasi: Sistem modular boleh membawa kepada pengoptimuman prestasi dengan membenarkan JVM memuatkan modul yang diperlukan sahaja, mengurangkan penggunaan memori dan masa permulaan.
Pengenalan modulariti telah menggalakkan aplikasi perusahaan direka bentuk sebagai satu set modul bebas yang jelas dan bebas. Gaya seni bina ini bukan sahaja meningkatkan kebolehselenggaraan tetapi juga memudahkan penggunaan perkhidmatan mikro, di mana setiap perkhidmatan boleh dibangunkan, digunakan dan diskalakan secara bebas.
Peningkatan pengaturcaraan reaktif telah mendapat tarikan dalam komuniti Java, terutamanya dengan pengenalan perpustakaan reaktif seperti Reactor dan RxJava. Pengaturcaraan reaktif memfokuskan pada aliran data tak segerak dan penyebaran perubahan.
Model Pengaturcaraan Asynchronous: Pengaturcaraan reaktif menyediakan cara yang elegan untuk mengendalikan peristiwa tak segerak dan aliran data. Pembangun boleh menulis kod tidak menyekat yang berskala lebih baik di bawah beban tinggi, yang penting untuk aplikasi moden.
Seni Bina Didorong Peristiwa: Paradigma reaktif sejajar dengan baik dengan seni bina dipacu peristiwa, membolehkan sistem yang bertindak balas kepada peristiwa dalam masa nyata. Ini amat berguna dalam IoT, analitis masa nyata dan antara muka pengguna.
Pengendalian Ralat Ringkas: Pustaka reaktif menawarkan mekanisme pengendalian ralat yang berkuasa yang membolehkan pembangun mengurus kegagalan dengan anggun tanpa merumitkan pangkalan kod.
Pengaturcaraan reaktif menggalakkan peralihan ke arah seni bina dipacu peristiwa dalam aplikasi perusahaan. Ini boleh membawa kepada sistem yang lebih responsif, berskala dan berdaya tahan, akhirnya meningkatkan pengalaman pengguna dan kecekapan operasi.
Java terus meningkatkan model konkurensinya, terutamanya dengan pengenalan kelas CompletableFuture dalam Java 8 dan penambahbaikan dalam versi seterusnya. Penambahbaikan ini telah memudahkan pembangun menulis aplikasi serentak.
Pengaturcaraan Asynchronous Ringkas: CompletableFuture membenarkan pembangun menulis kod tak segerak dengan lebih intuitif. Ini mengurangkan kerumitan yang dikaitkan dengan mengurus urutan dan panggilan balik, menjadikannya lebih mudah untuk membuat alasan tentang kod serentak.
Penggunaan Sumber yang Lebih Baik: Ciri serentak yang dipertingkatkan membolehkan aplikasi memanfaatkan sepenuhnya pemproses berbilang teras, yang membawa kepada prestasi dan responsif yang lebih baik.
Pengujian yang Diperbaik: Model tak segerak yang lebih mudah memudahkan untuk menulis ujian unit untuk kod serentak, menyumbang kepada kualiti kod yang lebih tinggi.
Peningkatan dalam sokongan concurrency telah membawa kepada reka bentuk aplikasi yang sememangnya serentak dan tak segerak. Ini amat berfaedah dalam seni bina perkhidmatan mikro, di mana perkhidmatan sering berkomunikasi melalui rangkaian dan boleh mendapat manfaat daripada interaksi tanpa sekatan.
Java telah memperkenalkan beberapa ciri baharu untuk pengendalian data, termasuk pakej java.time baharu untuk pengurusan tarikh dan masa, serta penambahbaikan pada Rangka Kerja Koleksi Java.
Pengurusan Tarikh dan Masa: Pakej java.time menyediakan API yang lebih komprehensif dan intuitif untuk manipulasi tarikh dan masa, mengurangkan ralat biasa yang dikaitkan dengan kelas Tarikh dan Kalendar lama.
Peningkatan Strim: Stream API telah melihat beberapa peningkatan, termasuk kaedah baharu yang memudahkan untuk bekerja dengan pengumpulan dan memproses data secara selari.
Penambahbaikan Pensiri: Dengan pengenalan ciri seperti Boleh Bersiri dan Boleh Luar, pembangun mempunyai lebih banyak pilihan untuk menyesuaikan pensirilan objek, yang membawa kepada prestasi dan kawalan yang lebih baik ke atas format data.
Ciri pengendalian data yang dipertingkat menggalakkan pembangun untuk mengguna pakai amalan terbaik untuk pengurusan data dalam aplikasi perusahaan. Siri dan pengendalian tarikh yang lebih baik membawa kepada model data yang lebih mantap dan boleh diselenggara, memudahkan penyepaduan dengan pangkalan data dan sistem luaran.
Peningkatan pengkomputeran awan telah mempengaruhi amalan pembangunan Java dengan ketara, dengan banyak perusahaan menggunakan seni bina asli awan dan perkhidmatan mikro. Rangka kerja dan alatan yang kaya dengan ekosistem Java telah menyokong peralihan ini.
Penggunaan Rangka Kerja: Rangka kerja seperti Spring Boot dan Micronaut telah memudahkan untuk membina perkhidmatan mikro di Java. Rangka kerja ini menyediakan sokongan terbina dalam untuk konfigurasi, suntikan kebergantungan dan API RESTful, memperkemas proses pembangunan.
Containerisierung: Java-Anwendungen werden zunehmend in Containerumgebungen (z. B. Docker) bereitgestellt. Dies hat zu einer besseren Ressourcennutzung, einer einfacheren Skalierung und vereinfachten Bereitstellungsprozessen geführt.
Serverlose Architekturen: Java wird auch in serverlosen Computerumgebungen verwendet, in denen Funktionen je nach Bedarf automatisch bereitgestellt und skaliert werden. Dadurch verlagert sich der Schwerpunkt vom Infrastrukturmanagement auf das Schreiben von Code.
Der Übergang zu Cloud-nativen und Microservices-Architekturen fördert einen dezentraleren Ansatz beim Anwendungsdesign. Dies fördert die Agilität, da Teams Dienste unabhängig voneinander entwickeln, bereitstellen und skalieren können, was letztendlich zu schnelleren Innovationszyklen führt.
Sicherheit hatte bei Unternehmensanwendungen schon immer Priorität, und Java hat erhebliche Fortschritte bei der Verbesserung seiner Sicherheitsfunktionen gemacht. Diese Verbesserungen helfen Entwicklern, sicherere Anwendungen zu erstellen.
Erweiterte Sicherheits-APIs: Java hat neue APIs und Sicherheitsfunktionen eingeführt, wie etwa verbesserte Kryptografie- und Authentifizierungsmechanismen, die es Entwicklern ermöglichen, robuste Sicherheitsmaßnahmen einfach zu implementieren.
Regelmäßige Updates: Die Java-Community hat sich zu regelmäßigen Updates und Sicherheitspatches verpflichtet, um sicherzustellen, dass Entwickler Schwachstellen schnell beheben und ihre Anwendungen sicher halten können.
Sicherheitsanmerkungen: Frameworks wie Spring Security haben Anmerkungen eingeführt, die die Implementierung von Sicherheitsfunktionen in Anwendungen vereinfachen und so die Wahrscheinlichkeit häufiger Sicherheitsfallen verringern.
Der Fokus auf Sicherheit in modernen Java-Entwicklungspraktiken fördert eine sicherheitsorientierte Denkweise bei Entwicklern. Dies führt zur Entwicklung von Anwendungen, bei denen Sicherheitsaspekte von Grund auf berücksichtigt werden und nicht erst im Nachhinein.
Die Weiterentwicklung der Java-Entwicklungstools hat maßgeblich zur Verbesserung der Produktivität und Codequalität beigetragen. IDEs, Build-Tools und CI/CD-Pipelines wurden alle verbessert.
Moderne IDEs:Tools wie IntelliJ IDEA und Eclipse verfügen über integrierte erweiterte Funktionen für Codeanalyse, Refactoring und Tests, sodass Entwickler schneller besseren Code schreiben können.
Build-Tools:Tools wie Maven und Gradle wurden entwickelt, um komplexe Projektstrukturen und Abhängigkeitsmanagement zu unterstützen und das Erstellen und Verwalten großer Anwendungen zu vereinfachen.
CI/CD-Integration: Die Einführung von CI/CD-Praktiken hat den Entwicklungslebenszyklus beschleunigt, sodass Teams Funktionen und Updates häufiger bereitstellen und gleichzeitig die Qualität beibehalten können.
Verbesserte Entwicklungstools fördern eine bessere Zusammenarbeit und Produktivität zwischen Teams und führen zu einer konsistenteren und zuverlässigeren Anwendungsentwicklung. Dies ist in Unternehmensumgebungen von entscheidender Bedeutung, in denen Komplexität und Umfang hochwertige Software erfordern.
Die Java-Community ist engagierter und kollaborativer geworden, insbesondere mit der Einführung von OpenJDK und dem Java Community Process (
JCP). Dies hat zu mehr Transparenz und Beteiligung an der Entwicklung der Sprache geführt.
Open-Source-Beiträge: Der Wandel hin zur Open-Source-Entwicklung hat es Entwicklern ermöglicht, direkt zur Entwicklung von Java beizutragen und so ein Gefühl der Gemeinschaftsverantwortung zu fördern.
Bessere Feedbackschleifen: Der Java-Community-Prozess ermöglicht es Entwicklern, Feedback zu Vorschlägen abzugeben, was zu Funktionen führt, die den Anforderungen realer Anwendungen besser gerecht werden.
Schnelle Einführung von Innovationen: Mit einer engagierteren Community können neue Funktionen und Best Practices schneller verbreitet und übernommen werden, was Unternehmen hilft, wettbewerbsfähig zu bleiben.
Der kollaborative Charakter der Java-Community fördert den Austausch von Wissen und Best Practices. Dies hilft Unternehmen dabei, moderne Architekturmuster und Technologien schneller zu übernehmen und ihre Fähigkeit zu verbessern, sich an veränderte Marktanforderungen anzupassen.
Sejak Java 8, landskap pembangunan telah berkembang dengan ketara, didorong oleh ciri bahasa baharu, rangka kerja dan komuniti yang lebih terlibat. Perubahan ini bukan sahaja telah meningkatkan bahasa Java itu sendiri tetapi juga mempunyai kesan yang mendalam terhadap seni bina perisian perusahaan.
Dengan menerima pengaturcaraan berfungsi, modulariti, pengaturcaraan reaktif, konkurensi yang dipertingkatkan dan amalan asli awan, pembangun boleh membina aplikasi berskala, boleh diselenggara dan selamat yang memenuhi permintaan perniagaan moden. Memandangkan ekosistem Java terus berkembang, sentiasa mengikuti perubahan ini akan menjadi penting bagi pembangun dan organisasi yang bertujuan untuk memanfaatkan potensi penuh Java dalam pembangunan perisian perusahaan.
Atas ialah kandungan terperinci Evolusi Amalan Pembangunan Java Sejak Kesan Java pada Seni Bina Perisian Perusahaan. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!
![[Web front-end] Permulaan pantas Node.js](https://img.php.cn/upload/course/000/000/067/662b5d34ba7c0227.png)
