Apabila memaparkan teks dalam halaman web, beberapa sifat menawarkan hasil yang kelihatan sama. Artikel ini menyelidiki selok-belok sifat ini untuk menghilangkan sebarang kekeliruan.
innerText memaparkan kandungan teks elemen, mengabaikan sebarang teg HTML terbenam. Bertentangan dengan ini, innerHTML memaparkan kedua-dua teks dan sebarang teg HTML yang disertakan. Dari segi prestasi, textContent mempunyai kelebihan berbanding innerHTML kerana ia tidak memerlukan penghuraian penanda HTML.
label dan outerText mempamerkan persamaan dengan innerText. Walau bagaimanapun, label bukan sifat yang sah untuk semua elemen dan tidak boleh dipercayai di seluruh penyemak imbas. outerText merangkumi teg permulaan dan akhir elemen, melangkaui kandungan teks sahaja.
teks ialah singkatan untuk textContent dan berkelakuan dengan cara yang sama. Ia mendapatkan semula kandungan teks elemen, mengekalkan ruang kosong tetapi mengabaikan sebarang HTML terbenam.
Seperti yang diserlahkan oleh MDN, innerText mempunyai nuansa halus dalam tingkah lakunya. Ia tidak termasuk teks tersembunyi berdasarkan penggayaan CSS dan boleh mencetuskan aliran semula. textContent lebih berprestasi dan mengelakkan vektor serangan XSS yang dikaitkan dengan innerHTML.
Melainkan memasukkan HTML bertujuan, textContent ialah pilihan pilihan. Untuk keserasian merentas penyemak imbas, kaedah .text() jQuery berfungsi sebagai penyelesaian yang boleh dipercayai.
Mengenai outerText, penggunaannya tidak digalakkan kerana ketidakjelasan dan potensi isu keserasian.
Atas ialah kandungan terperinci InnerText vs InnerHTML vs Label vs Text vs TextContent vs OuterText: Harta Mana Yang Perlu Anda Gunakan?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!