Fungsi variadik di Jawa

Fungsi variadik ialah fungsi yang menerima bilangan parameter yang tidak ditentukan.

Mari kita lihat apakah sebab bagi fungsi ini dalam Java. Katakan kita mempunyai kaedah penjumlahan yang menerima dua integer dan mengembalikan jumlah kedua-duanya.

public static int summation(int a, int b) {
    return a + b;
}

Jika kita ingin menambah tiga nombor, kita perlu membebankan kaedah penjumlahan untuk menerima tiga parameter.

public static int summation(int a, int b, int c) {
    return a + b + c;
}

Apa yang berlaku jika kita mahu menambah empat nombor? Sekali lagi kaedah penjumlahan mesti terlebih beban.

public static int summation(int a, int b, int c, int d) {
    return a + b + c + d;
}

Seperti yang kita lihat ini tidak boleh berskala, kerana setiap kali bilangan parameter yang berbeza diperlukan, kaedah itu perlu terlebih beban sekali lagi. Pada ketika ini, anda boleh mempertimbangkan untuk menghantar tatasusunan integer sebagai parameter, tetapi ini tidak lebih daripada membungkus parameter sebenar dan menjadikan kaedah sekarang bergantung pada jenis data baharu secara eksplisit.

Untuk kes ini, fungsi variadik wujud, untuk menerima bilangan parameter yang tidak ditentukan tanpa perlu membungkusnya dalam jenis struktur yang boleh dilihat. Adalah penting untuk mempertimbangkan bahawa secara dalaman apa yang Java lakukan ialah mencipta tatasusunan dengan parameter yang dihantar ke fungsi variadik, supaya kita boleh bekerja dengan kaedah tatasusunan.

Fungsi variadik diisytiharkan dengan cara yang sama seperti mana-mana fungsi biasa, tetapi sebagai parameter, parameter terakhir atau satu-satunya yang dimilikinya perlu mematuhi format berikut: datatype... variablename. Dalam cara ia diisytiharkan satu-satunya perkara yang berubah ialah penambahan tiga titik... selepas jenis data. Dalam sesetengah bahasa, jenis parameter ini dikenali sebagai varargs. Mari lihat bagaimana kaedah penjumlahan kelihatan seperti fungsi variadik.

public static int summation(int... numbers) {
    int sum = 0;

    for (int number : numbers) {
        sum += number;
    }

    return sum;
}

Kini kita boleh menambah sebarang nombor tanpa perlu membebankan kaedah penjumlahan, dengan satu-satunya sekatan iaitu kesemuanya mestilah daripada jenis data yang sama.

System.out.println(summation(1, 2)); // 3
System.out.println(summation(1, 2, 3)); // 6
System.out.println(summation(1, 2, 3, 4)); // 10
System.out.println(summation(2, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, 2048)); // 4090

Sebelum disebutkan bahawa secara dalaman Java mengendalikan parameter fungsi variadik sebagai tatasusunan, iaitu, ia membungkusnya dalam tatasusunan, dan ini membolehkan kami bekerja dengan kaedah tatasusunan. Sebagai contoh, anda boleh menggunakan kaedah jumlah kelas Tatasusunan untuk menambah semua elemen tatasusunan dalam kaedah penjumlahan.

public static int summation(int... numbers) {
    return Arrays.stream(numbers).sum();
}

Memandangkan perkara di atas, fungsi variadik juga boleh dihantar sebagai parameter tatasusunan jenis data yang diterimanya, tidak kira betapa ingin tahunya ia kelihatan. Dengan cara ini Java tidak lagi perlu membungkus parameter dalam tatasusunan, kerana tatasusunan dihantar terus sebagai hujah.

public static int summation(int a, int b) {
    return a + b;
}

Tetapi apa yang berlaku jika kaedah penjumlahan atas sebab tertentu memerlukan parameter kedua jenis berganda, sebagai tambahan kepada integer n yang sudah boleh diterimanya apabila diisytiharkan sebagai fungsi variadik. Dalam kes ini, kaedah penjumlahan perlu diisytiharkan dengan parameter tambahan yang diperlukan dan pada akhirnya parameter variadic atau varargs, seperti yang ditunjukkan di bawah.

public static int summation(int a, int b, int c) {
    return a + b + c;
}

Dengan cara ini, anda boleh menghantar nombor berganda sebagai parameter pertama dan integer yang ingin anda tambahkan sebagai parameter tambahan dan Java secara automatik akan mengetahui bahawa parameter pertama adalah jenis double dan yang berikut adalah jenis int, pertimbangkan bahawa parameter variadic hendaklah sentiasa menjadi parameter terakhir fungsi, dan bukan yang pertama, kerana ia akan menghasilkan ralat kompilasi, malah IDE sendiri akan memberitahu kami perkara berikut: parameter varargs mestilah parameter terakhir.

public static int summation(int a, int b, int c, int d) {
    return a + b + c + d;
}

Kesimpulannya, jika beberapa fungsi utiliti diperlukan untuk melaksanakan beberapa jenis operasi dengan bilangan parameter yang tidak ditentukan dan kami tidak mahu menghantar tatasusunan atau senarai secara eksplisit, penggunaan fungsi variadic boleh dipertimbangkan. Ini berguna, ia membolehkan kod menjadi lebih bersih dan lebih berskala, dan ia mengelakkan kaedah terlebih muatan.

Atas ialah kandungan terperinci Fungsi variadik di Jawa. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!