Bagaimanakah Polimorfisme dan Penghirisan Mempengaruhi Gelagat Objek dalam C ?

Polimorfisme dan Penghirisan dalam C

Apabila berurusan dengan warisan, pengaturcara C mungkin menghadapi isu penghirisan. Pertimbangkan kod berikut:

#include <iostream>
using namespace std;

class Animal {
public:
    virtual void makeSound() { cout << "rawr" << endl; }
};

class Dog : public Animal {
public:
    virtual void makeSound() { cout << "bark" << endl; }
};

int main() {
    Animal animal;
    animal.makeSound();

    Dog dog;
    dog.makeSound();

    Animal badDog = Dog();
    badDog.makeSound();

    Animal* goodDog = new Dog();
    goodDog->makeSound();
}

Kod ini menghasilkan output berikut:

rawr
bark
rawr
bark

Ini mungkin mengejutkan, kerana seseorang mungkin menjangkakan outputnya ialah "kulit kayu mentah mentah" sebaliknya . Perbezaannya terletak pada penggunaan penghirisan dalam tugasan badDog:

Animal badDog = Dog();

Dalam kes ini, data Anjing dihiris ke dalam objek Haiwan, mengakibatkan kehilangan maklumat khusus Anjing. Ini kerana Dog() mencipta objek Anjing, tetapi apabila menetapkannya kepada badDog, iaitu objek Haiwan, hanya bahagian Haiwan Anjing itu disalin.

Untuk mengelakkan penghirisan, seseorang boleh menggunakan penunjuk atau rujukan:

Animal* badDogPtr = new Dog();
Animal& goodDogRef = dog;

Petunjuk dan rujukan berkelakuan seperti yang diharapkan dan membenarkan tingkah laku polimorfik. Ini kerana mereka merujuk atau memegang rujukan kepada objek, dan bukannya mempunyai salinannya seperti dalam kes semantik nilai.

Dalam bahasa seperti Java dan C#, semantik rujukan ialah lalai, manakala dalam C , nilai semantik adalah lalai. Untuk tingkah laku polimorfik dalam C , penggunaan rujukan atau penunjuk yang jelas adalah perlu.

Atas ialah kandungan terperinci Bagaimanakah Polimorfisme dan Penghirisan Mempengaruhi Gelagat Objek dalam C ?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!