Rune vs Byte Ranging over String
Apabila melelaran melalui rentetan menggunakan julat, kami memperoleh aksara jenis rune, sambil mengakses aksara tertentu menggunakan str[index] mengembalikan bait. Ini disebabkan oleh reka bentuk asas bahasa Go.
Jenis Rentetan:
String ditakrifkan sebagai jujukan bait, dengan indeks integer antara 0 hingga len( s)-1. Setiap bait mewakili satu unit kod tunggal dalam rentetan.
Klausa Julat:
Klausa julat dalam gelung for berulang pada titik kod Unikod dalam rentetan, yang terdiri daripada satu atau lebih bait. Pada setiap lelaran:
Perwatakan Khusus Akses:
Mengakses aksara tertentu menggunakan str[index] mengembalikan nilai bait pada indeks tersebut. Ini berbeza daripada lelaran dengan julat, yang melelakan ke atas titik kod dan bukannya bait.
Mengapa Bahasa Mentakrifkannya Begini:
Pilihan menggunakan rune untuk julat lelaran dibuat untuk memudahkan operasi pemprosesan rentetan. Ia membenarkan pembangun untuk mengulangi aksara Unicode tanpa mengira komposisi baitnya. Ini menyediakan cara yang lebih konsisten dan intuitif untuk mengendalikan rentetan.
Membalikkan kepada Lelaran Byte:
Jika anda memerlukan lelaran bait dan bukannya lelaran rune, anda boleh menggunakan yang berikut kaedah:
Gunakan gelung for dengan indeks integer untuk lelaran melalui bait terus:
for i := 0; i < len(s); i++ { // Process byte at index i }
Tukar rentetan kepada tatasusunan bait dan lelaran di atasnya:
for _, b := range []byte(s) { // Process byte b }
Dengan memilih kaedah lelaran yang sesuai , pembangun boleh memproses rentetan dengan berkesan berdasarkan keperluan khusus mereka.
Atas ialah kandungan terperinci Rune vs. Byte dalam Go Strings: Bilakah Saya Perlu Menggunakan Julat vs. Akses Indeks?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!