Dalam Python, terdapat dua cara untuk menyemak jenis objek: type() dan isinstance(). Walaupun kedua-dua fungsi mempunyai tujuan yang sama, ia berbeza dalam tingkah laku dan pendekatannya.
Fungsi type() mengembalikan kelas objek yang dihantar kepadanya. Ia menyemak kesamaan jenis yang tepat, bermakna jika objek ialah subkelas jenis yang ditentukan, fungsi type() tidak akan mengembalikan kelas induk.
class MyDerivedClass(BaseClass): pass if type(MyDerivedClass()) is BaseClass: print("True") # This will print False
Fungsi isinstance() menyemak sama ada objek ialah contoh kelas atau subkelas tertentu. Tidak seperti type(), ia menyemak keseluruhan hierarki kelas secara rekursif, termasuk kelas yang diwarisi.
class MyDerivedClass(BaseClass): pass if isinstance(MyDerivedClass(), BaseClass): print("True") # This will print True
Perbezaan utama antara type() dan isinstance() terletak pada pendekatan mereka kepada warisan kelas. type() hanya menyemak kesamaan jenis yang tepat, manakala isinstance() mempertimbangkan keseluruhan hierarki kelas. Pembezaan ini penting apabila berurusan dengan pewarisan dan polimorfisme.
Secara amnya, lebih disukai untuk menggunakan isinstance() apabila menyemak jenis, kerana ia memenuhi pewarisan. Walau bagaimanapun, mungkin terdapat situasi khusus di mana kesamaan jenis yang tepat diperlukan, dalam kes ini type() harus digunakan.
Dalam banyak kes, adalah lebih baik untuk mengelakkan eksplisit pemeriksaan taip dan sebaliknya bergantung pada "penaipan itik", yang menyemak sama ada objek mempunyai atribut atau kaedah yang diperlukan untuk melaksanakan sesuatu tugasan.
if hasattr(obj, "method_name"): ...
Penaipan itik adalah lebih fleksibel dan idiomatik dalam Python, kerana ia membenarkan penggantian objek yang lancar dengan jenis yang berbeza tetapi antara muka yang serupa.
Atas ialah kandungan terperinci `type()` vs. `isinstance()` dalam Python: Bilakah Saya Harus Menggunakan Yang Mana?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!