Memahami Tujuan Melaksanakan Fungsi Sendiri dalam JavaScript
Pengaturcara kerap menemui corak berikut dalam JavaScript:
(function() { //Bunch of code... })();
Ia dikenali sebagai fungsi laksana sendiri, yang serta-merta memanggil dirinya sendiri semasa penciptaan. Bertentangan dengan hanya menulis kod sebagai satu siri pernyataan, corak ini berfungsi untuk tujuan tertentu.
Pengasingan Skop Pembolehubah
Perbezaan kritikal terletak pada skop pembolehubah. Pembolehubah yang diisytiharkan dalam fungsi laksana sendiri dikapsulkan dan tidak boleh diakses untuk kod di luar skop fungsi. Ini dicapai melalui penggunaan ungkapan fungsi yang dipanggil serta-merta (IIFE).
Pertimbangkan contoh berikut, seperti yang dibincangkan oleh Alexander:
(function() { var foo = 3; console.log(foo); })(); console.log(foo);
Fo pembolehubah diisytiharkan dalam diri- melaksanakan fungsi. Apabila kaedah console.log() dilaksanakan, ia mencetak 3. Walau bagaimanapun, apabila cuba mengakses foo di luar skop fungsi, kaedah itu tidak ditentukan.
Tingkah laku ini membolehkan pengaturcara mentakrifkan pembolehubah dan fungsi tanpa perlu risau tentang konflik penamaan. dengan kod JavaScript lain. Ia berkesan mewujudkan taman berdinding di mana pembolehubah diasingkan dan dilindungi. Hanya kod dalam fungsi laksana sendiri mempunyai akses kepada mereka.
Atas ialah kandungan terperinci Mengapa Menggunakan Fungsi Perlaksanaan Sendiri dalam JavaScript?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!