Dalam Python, fungsi peta ialah alat terbina dalam untuk menggunakan fungsi tertentu pada setiap elemen dalam lelaran tertentu. Ia mengembalikan senarai output fungsi. Fungsi ini memainkan peranan penting dalam mencipta produk Cartesian, iaitu satu set semua pasangan tertib elemen yang mungkin daripada dua set atau lebih.
Pertimbangkan contoh berikut:
content = map(tuple, array)
Di sini , fungsi peta mengambil dua parameter:
Output operasi peta ini ialah senarai di mana setiap elemen ialah versi tuple bagi elemen yang sepadan dalam tatasusunan asal.
Memasukkan tuple dalam fungsi peta mempengaruhi output dalam yang berikut cara:
Tanpa fungsi peta, output hanya akan menjadi rentetan "abc" kerana tatasusunan ialah senarai rata aksara. Walau bagaimanapun, disebabkan oleh fungsi peta, setiap aksara ditukar kepada tuple satu elemen, menghasilkan output ["a", "b", "c"].
Untuk memahami sepenuhnya fungsi peta , mungkin berguna untuk membandingkannya dengan menyenaraikan pemahaman, alternatif popular dalam Python:
map(f, iterable) is equivalent to [f(x) for x in iterable]
Kefahaman senarai biasanya dianggap lebih Pythonic dan serba boleh, terutamanya untuk mencipta produk Cartesian:
[(a, b) for a in iterable_a for b in iterable_b]
Sintaks ini menjana senarai semua pasangan yang mungkin antara elemen iterable_a dan iterable_b. Ia boleh dipecahkan lagi kepada struktur gelung bersarang yang setara untuk kejelasan:
result = [] for a in iterable_a: for b in iterable_b: result.append((a, b))
Atas ialah kandungan terperinci Bagaimanakah Fungsi `map` Python Berfungsi dan Bagaimana Ia Berbanding dengan Pemahaman Senarai?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!