Pemecahan memori berlaku apabila peruntukan memori mencipta bahagian terputus-putus memori tidak diperuntukkan dalam kawasan memori bebas yang lebih besar. Ini boleh membawa kepada situasi di mana aplikasi tidak boleh memperuntukkan blok memori yang besar, walaupun nampaknya terdapat memori percuma yang mencukupi.
Simptom pemecahan memori yang paling biasa ialah ketidakupayaan untuk memperuntukkan blok memori yang besar walaupun ruang kosong yang mencukupi. Petunjuk lain ialah apabila proses gagal melepaskan memori kembali ke sistem pengendalian.
Peruntukan memori dinamik yang kerap dan deallocation boleh menyumbang kepada pemecahan memori. Dalam C , sebagai contoh, bekas standard (cth., std::string, std::vector) menggunakan peruntukan memori dinamik.
Menggunakan Kolam Memori: Objek dengan saiz atau jangka hayat yang serupa boleh diperuntukkan daripada kumpulan memori yang ditetapkan. Ini menghalang persilangan peruntukan dan mengurangkan pemecahan.
Strategi Peruntukan Yang Sesuai: Memperuntukkan objek besar secara berasingan daripada yang lebih kecil boleh meminimumkan pemecahan.
Elakkan
Atas ialah kandungan terperinci Bagaimanakah Kita Boleh Mengurus dan Mengurangkan Pecah Memori dengan Berkesan?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!