Dalam bidang pengaturcaraan Java, memahami perbezaan antara kovarians dalam tatasusunan dan invarian dalam generik adalah penting. Tatasusunan dalam Java mempamerkan kovarians, manakala generik adalah invarian.
Kovarian, dalam konteks tatasusunan, membayangkan bahawa jika X ialah subjenis Y, maka X[] juga subjenis Y[]. Sebagai contoh, pertimbangkan kes rentetan, yang merupakan subjenis objek. Akibatnya, String[] menjadi subjenis Objek[].
Sebaliknya, generik adalah invarian, bermakna tidak kira sama ada X ialah subjenis Y, List
Keputusan reka bentuk untuk menjadikan tatasusunan kovarian di Jawa berpunca daripada ketiadaan generik dalam versi awal bahasa. Pada masa itu, membenarkan kovarians membolehkan penciptaan program polimorfik yang boleh mengendalikan pelbagai jenis tatasusunan secara seragam. Contohnya termasuk fungsi untuk shuffling tatasusunan atau perbandingan elemen.
Apabila generik diperkenalkan, ia sengaja direka bentuk untuk menjadi invarian. Ini dilakukan untuk mengekalkan keselamatan jenis dan mengelakkan potensi isu yang mungkin timbul daripada tuangan yang tidak disekat. Seperti yang dijelaskan oleh Jon Skeet, membenarkan kovarians dalam generik boleh membawa kepada kekeliruan dan ralat logik. Pertimbangkan contoh Senarai
Walaupun generik sememangnya invarian, penggunaan wildcard menyediakan cara untuk menyatakan kovarians dan kontravarians secara terkawal. Kad bebas membenarkan penciptaan kaedah generik yang boleh menerima atau mengembalikan superjenis atau subjenis jenis tertentu. Pendekatan ini memberikan fleksibiliti sambil mengekalkan keselamatan jenis.
Atas ialah kandungan terperinci Tatasusunan Java: Kovarian atau Invarian?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!