Memikirkan Semula Pembolehubah Python: Penunjuk atau Rujukan?
Dalam dunia pengaturcaraan Python, pembolehubah sering digambarkan sebagai "penunjuk." Walau bagaimanapun, ini menimbulkan persoalan tentang tingkah laku pembolehubah ini. Pertimbangkan coretan kod berikut:
i = 5 j = i j = 3 print(i)
Berdasarkan andaian "penunjuk", mungkin dijangkakan saya akan mempunyai nilai 3 selepas kod dijalankan. Walau bagaimanapun, keputusan sebenar ialah 5.
Apa yang sedang berlaku?
Memahami Rujukan Python
Dalam Python, pembolehubah tidak bertindak seperti penunjuk. Sebaliknya, mereka berfungsi sebagai rujukan. Rujukan menghubungkan pembolehubah kepada objek. Apabila anda menetapkan pembolehubah kepada pembolehubah lain, anda sedang mencipta rujukan kepada objek yang sama.
Ini bermakna bahawa dalam coretan kod pertama, i dan j ialah rujukan kepada objek integer yang sama (int(5)) . Apabila nilai j ditukar kepada 3, objek integer baharu (int(3)) dicipta dan j menjadi rujukan kepadanya. Walau bagaimanapun, saya kekal sebagai rujukan kepada objek integer asal int(5).
Coretan kod kedua menggambarkan tingkah laku ini dengan senarai:
i = [1,2,3] j = i i[0] = 5 print(j)
Dalam kes ini, i dan j ialah kedua-dua rujukan kepada objek senarai yang sama. Apabila i[0] diubah suai, objek senarai itu sendiri ditukar, jadi kedua-dua i dan j masih merujuk senarai yang sama.
Kesimpulan
Pembolehubah Python bukan penunjuk , melainkan rujukan. Mereka mewujudkan sambungan kepada objek, dan apabila nilai pembolehubah diubah, ia mempengaruhi objek itu sendiri. Ini menerangkan hasil yang tidak dijangka yang dilihat dalam coretan kod dan berfungsi sebagai konsep asas dalam memahami tingkah laku pembolehubah Python.
Atas ialah kandungan terperinci Pembolehubah Python: Petunjuk atau Rujukan?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!