Kaedah utama membolehkan kami menentukan kod yang ingin kami laksanakan apabila kami melancarkan aplikasi kami, dengan cara ini kelas di mana ia terletak akan menjadi kelas utama atau titik masuk aplikasi kami. Sebagai contoh, pertimbangkan kelas Utama berikut yang mengandungi kaedah utama:
public class Main { public static void main(String[] args) { System.out.println("Hola Mundo!"); } }
Dalam versi Java terkini, kami boleh menjalankan kelas ini dari terminal dengan arahan java Main.java dan kami akan melihat bahawa mesej Hello World dicetak dalam konsol. (atau dari IDE itu sendiri). Perintah yang kami laksanakan terdiri daripada dua bahagian, yang pertama ialah java yang merupakan arahan yang bertanggungjawab untuk melaksanakan kod Java dan yang kedua ialah Main.java iaitu nama kelas yang mengandungi kaedah utama, pada ketika ini kami menggunakan konsep menghantar hujah kepada sesuatu, dalam kes ini nama kelas yang ingin kami laksanakan.
Nota: Tanda - diikuti dengan huruf atau perkataan biasanya digunakan untuk menunjukkan bahawa ia adalah hujah, contohnya -versi untuk mendapatkan versi Java yang telah kami pasang pada sistem kami. Setiap program boleh mempunyai plot dan makna tersendiri.
java -version
Memahami perkara ini, tujuan String[] args adalah untuk membenarkan kami menghantar argumen kepada aplikasi kami apabila kami menjalankannya, jadi sebarang argumen yang kami letakkan selepas nama kelas akan disimpan dalam tatasusunan args dan kami akan dapat mengaksesnya dari kaedah utama. Dengan cara ini, jika kita melaksanakan java Main.java, semua yang kita letakkan selepas Main.java (nama kelas) dan dipisahkan dengan ruang akan dianggap sebagai hujah dan disimpan dalam tatasusunan args.
Mari mulakan dengan menjalankan aplikasi kami tanpa menghantar sebarang hujah dan mencetak tatasusunan args melalui konsol dengan bantuan kaedah Arrays.toString:
import java.util.Arrays; public class Main { public static void main(String[] args) { System.out.println(Arrays.toString(args)); } }
java Main.java # Salida []
Kami mendapat tatasusunan kosong, kerana kami tidak menghantar sebarang hujah, tetapi jika kami melaksanakan arahan berikut kami mendapat hasil yang berbeza:
java Main.java hola mundo # Salida [hola, mundo]
Kami menghantar dua hujah hello dan world dan ini dikendalikan sebagai args dalam kaedah utama, jadi kami boleh mengakses dan melaksanakan operasi dengannya, kami boleh meluluskan seberapa banyak hujah yang diperlukan. Pada akhirnya tujuan String[] args adalah untuk menyimpan semua hujah yang kami lalukan semasa menjalankan aplikasi kami dan membolehkan kami mengaksesnya daripada kaedah utama. Bahagian yang paling rumit ialah memproses semua hujah yang diterima, sebagai contoh, untuk membuat aplikasi baris arahan, kami perlu memproses, mengesahkan dan menukar hujah supaya ia berguna dalam aplikasi kami.
Kami ingin membuat aplikasi kecil yang menerima 3 parameter melalui konsol dalam susunan berikut:
Daripada parameter ini kami akan melakukan operasi yang sepadan dan menunjukkan hasilnya dalam konsol. Untuk melakukan ini, mula-mula kita mengesahkan bahawa 3 argumen diluluskan, kita menukar argumen kepada jenis data yang sepadan, dalam kes ini argumen pertama dan ketiga kepada jenis int (nombor), dan kerana argumen adalah rentetan teks, ia tidak diperlukan untuk menukar operator aritmetik. Selepas itu, kami melakukan operasi yang sepadan dan memaparkan hasilnya dalam konsol.
public class Main { public static void main(String[] args) { System.out.println("Hola Mundo!"); } }
Kini kami boleh menjalankan aplikasi kami dari terminal dan lulus hujah yang sepadan:
java -version
import java.util.Arrays; public class Main { public static void main(String[] args) { System.out.println(Arrays.toString(args)); } }
Dapat menghantar hujah kepada aplikasi Java bukanlah sesuatu yang unik kepada terminal, ia juga boleh dilakukan daripada IDE, iaitu cara ia biasanya berfungsi, contohnya, jika kita menggunakan IntelliJ IDEA kita boleh lulus hujah daripada konfigurasi pelaksanaan aplikasi.
Sebagai kesimpulan, kami boleh ambil perhatian bahawa ini adalah mekanisme yang fleksibel untuk dapat menyampaikan hujah kepada aplikasi kami dan membolehkan kami melakukan tindakan khusus berdasarkan nilainya, walaupun ia boleh menjadi rumit untuk dikendalikan, untuk kes ini kami boleh menggunakan pelaksanaan yang menjadikan kerja kami lebih mudah seperti Apache Commons CLI atau JCommander. Jika anda ingin melihat contoh lain bagaimana String[] args boleh digunakan dalam aplikasi baris arahan, anda boleh menyemak pautan berikut.
Atas ialah kandungan terperinci Apakah tujuan String[] args dalam kaedah utama Java?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!