TL;DR: TypeScript Generics membenarkan pembangun menulis kod boleh guna semula yang boleh berfungsi dengan pelbagai jenis data sambil mengekalkan keselamatan jenis. Ia penting untuk membina apl TypeScript yang teguh dan berskala.
Untuk memastikan kod telus dan terurus, Typescript memerlukan pengurusan yang selamat dan berkesan bagi beberapa jenis data. Salah satu ciri teras Typescript ialah Typescript generik, yang membenarkan penciptaan fungsi, kelas dan antara muka sambil mematuhi had jenis yang ketat. Generik membolehkan anda menulis lebih sedikit kod, membuat lebih sedikit kesilapan dan, yang paling penting, membina komponen fleksibel untuk jenis data yang berbeza.
Artikel ini meneroka keperluan generik skrip taip, termasuk penggunaannya dalam fungsi, kelas dan antara muka serta menunjukkan cara ia menjadikan kod serba boleh dan mantap.
Generik skrip taip boleh mentakrifkan kod skrip taip dengan jenis pemegang tempat, membolehkan ia menjadi fleksibel, boleh dipanjangkan dan boleh digunakan semula sambil kekal selamat jenis.
Skrip taip membuat semakan keselamatan jenis semasa masa penyusunan sebagai pemegang tempat yang mentakrifkan jenis generik. Apabila komponen dilaksanakan, jenis sebenar menggantikan pemegang tempat. Teknik ini memudahkan pengurusan dan pengurangan perduaan kerana anda tidak memerlukan pelaksanaan yang berbeza untuk setiap jenis data.
Tanpa generik, anda akan menulis berbilang versi fungsi atau kelas untuk mengendalikan jenis data yang berbeza, yang membawa kepada pertindihan kod. Generik membenarkan satu pelaksanaan yang boleh digunakan semula untuk pelbagai jenis sambil mengekalkan pemeriksaan jenis statik.
Contoh kod dalam bahagian seterusnya akan membantu anda memahami perbezaan ini.
Generik boleh digunakan merentas bahagian berlainan skrip taip untuk membantu mengurus jenis dengan lebih cekap. Mereka memainkan peranan penting dalam fungsi, antara muka, kelas dan struktur lain yang fleksibiliti adalah penting.
Generik sering digunakan dalam fungsi untuk mengurangkan lebihan. Contohnya, pertimbangkan fungsi yang mengambil rentetan atau nombor sebagai parameter.
function identity(value: any): any { return value; } const result1 = identity(42); // result1: any const result2 = identity("hello"); // result2: any
Fungsi ini berfungsi dengan baik. Tetapi ia menggunakan apa-apa jenis, yang bermaksud Typescript kehilangan jejak jenis tertentu. Akibatnya, nilai pulangan ditaip sebagai sebarang, dan Typescript tidak lagi boleh menguatkuasakan keselamatan jenis. Jika kita perlu mengekalkan keselamatan jenis, kita perlu menulis dua fungsi yang berbeza, dengan satu mengembalikan rentetan manakala satu lagi mengembalikan nombor. Walau bagaimanapun, pendekatan itu akan meningkatkan pertindihan kod.
Kami boleh menambah baik fungsi di atas dengan menggunakan generik untuk mengekalkan maklumat jenis.
function identity(value: any): any { return value; } const result1 = identity(42); // result1: any const result2 = identity("hello"); // result2: any
T mewakili jenis yang digunakan oleh kaedah dalam kes ini. Jika ada, Typescript akan mengesahkan bahawa jenis input dan jenis dalam parameter pulangan adalah sama.
Selain itu, kita boleh mentakrifkan fungsi tanpa mentakrifkan jenis parameter secara eksplisit.
function identity<T>(value: Type): T { return value; } const result1 = identity<number>(42); // result1: number const result2 = identity<string>("hello"); // result2: string
Dalam Typescript, anda boleh menggunakan lebih daripada satu parameter jenis generik apabila bekerja dengan berbilang jenis dalam satu fungsi atau komponen. Contohnya, anda mungkin mahukan fungsi yang mengambil dua jenis input berbeza dan mengembalikannya sebagai pasangan.
const result3 = identity(100); // result3: number const result4 = identity("world"); // result4: string
Dalam kes ini, fungsi mengembalikan tuple dengan elemen pertama jenis T dan elemen kedua jenis U. Ini membolehkan pengendalian selamat jenis bagi dua jenis berbeza mengikut fungsi.
Dalam Typescript, anda boleh menyediakan jenis lalai untuk generik, menjadikannya pilihan. Jika tiada jenis diberikan, Typescript akan menggunakan lalai.
function multipleParams<T, U>(first: T, second: U): [T, U] { return [first, second]; } const result1 = multipleParams<string, number>("hello", 42); // result1: [string, number] const result2 = multipleParams<string, number>("hello", "world"); // result2: gives a type error
Dalam contoh ini, parameter jenis T lalai kepada rentetan. Jika pembangun tidak menunjukkan jenis tertentu apabila mereka memanggil fungsi itu, T akan menjadi rentetan secara lalai.
Generik taip juga boleh digunakan pada antara muka. Bayangkan anda ingin mentakrifkan antara muka Kotak dengan nilai sebarang jenis.
function createArray<T = string>(length: number, value: T): T[] { return Array(length).fill(value); } const stringArray = createArray(3, "hello"); // T defaults to string, so stringArray is a string array const numberArray = createArray<number>(3, 42); // T is explicitly set to a number, so numberArray is a number array
Ini lebih sama dengan contoh fungsi generik; kod ini juga akan berfungsi tanpa masalah kerana kami belum menentukan jenis tertentu. Tetapi, kerana nilai ditaip sebagai sebarang, kami mungkin menghadapi pepijat berkaitan jenis.
Untuk menjamin jenis, kami boleh menentukan antara muka generik di sini.
interface Box { value: any; } const numberBox: Box = { value: 123 }; // correct const stringBox: Box = { value: "hello" }; // correct
Antara muka adalah generik dan jenis nilainya terhad kepada pembolehubah Jenis. Pembolehubah Jenis boleh ditentukan sebagai nombor atau rentetan semasa mencipta tika supaya Skrip Taip memastikan jenis yang sesuai dipatuhi.
Kelas juga boleh ditulis menggunakan generik untuk mengendalikan jenis yang berbeza sambil mengekalkan keselamatan jenis. Mari buat kelas Storan yang boleh menyimpan dan mendapatkan semula nilai sebarang jenis.
interface Box<Type> { value: Type; } const numberBox: Box<number> = { value: 123 }; // number const stringBox: Box<string> = { value: "hello" }; // string const stringBox2: Box<string> = { value: 123 }; // incorrect
Kelas ini berfungsi, tetapi memandangkan data adalah daripada jenis sebarang, kaedah getItem mengembalikan sebarang, mengalih keluar keselamatan jenis. Jadi, kita boleh menulis semula kelas menggunakan generik untuk meningkatkan keselamatan jenis.
class Storage { private data: any; setItem(item: any): void { this.data = item; } getItem(): any { return this.data; } } const storage = new Storage(); storage.setItem(123); const item = storage.getItem();
Dalam kes ini, jenis T digunakan oleh kelas Storan. Skrip taip memastikan bahawa data adalah betul apabila anda menentukan jenis untuknya apabila anda membuat tika. Kaedah getItem dalam contoh kod ini akan menghasilkan nombor.
Anda boleh menggunakan kekangan generik untuk mengehadkan jenis yang boleh diterima oleh generik, memastikan ia mempunyai sifat khusus.
Sebagai contoh, jika anda mempunyai fungsi yang perlu mengakses sifat panjang input, anda boleh menggunakan kekangan untuk memastikan bahawa hanya jenis dengan sifat panjang dibenarkan . Ini menghalang TypeScript daripada memberikan ralat atau membiarkan jenis yang tidak serasi terlepas.
function identity(value: any): any { return value; } const result1 = identity(42); // result1: any const result2 = identity("hello"); // result2: any
Di sini, nilai T tidak ditakrifkan dengan sifat panjang. Untuk mengabaikan isu tersebut, kita boleh menambah kekangan yang menyatakan bahawa T mesti mempunyai sifat panjang. Kami melakukan ini dengan menyebut T memanjangkan { panjang: nombor }.
function identity<T>(value: Type): T { return value; } const result1 = identity<number>(42); // result1: number const result2 = identity<string>("hello"); // result2: string
Kini, fungsi ini akan mempunyai sifat panjang; ia tidak akan memberikan sebarang ralat dan akan dilaksanakan dengan panjang input.
Generik skrip taip membolehkan anda menulis kod yang fleksibel, boleh dikitar semula dan selamat jenis. Anda boleh mengurus banyak jenis data tanpa mengulangi kod menggunakan kelas, kaedah dan antara muka dengan generik ini. Kekangan generik, pelbagai jenis dan jenis lalai ialah beberapa kes penggunaan utama yang kami lihat dalam siaran ini dan menunjukkan cara setiap satu boleh meningkatkan kebolehskalaan dan kebolehselenggaraan program.
Memahami generik TypeScript boleh membantu anda menulis kod yang lebih tepat, boleh disesuaikan dan selamat jenis, menjadikan aplikasi TypeScript anda lebih mantap.
Atas ialah kandungan terperinci TypeScript Generics: Panduan Lengkap. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!