Membuat API Async/Bukan Async Berprestasi Tinggi untuk I/O Rangkaian
Pengendalian I/O rangkaian yang cekap adalah penting dalam pembangunan perisian, terutamanya apabila membina perpustakaan boleh guna semula. Apabila mereka bentuk kaedah untuk tugas rangkaian, pilihan antara pendekatan tak segerak (tak segerak) dan tidak segerak memberi kesan ketara kepada prestasi dan kebolehselenggaraan.
Cabaran biasa timbul apabila bertujuan untuk menyediakan antara muka tidak segerak dan tidak segerak. Penyelesaian yang mudah melibatkan penciptaan kaedah bukan async yang hanya menunggu penyelesaian rakan asyncnya:
<code>public void DoSomething() { DoSomethingAsync(CancellationToken.None).Wait(); }</code>
Ini, walau bagaimanapun, menafikan kelebihan utama operasi async – menghalang sekatan benang. Tambahan pula, mengekalkan dua kaedah yang hampir sama meningkatkan kerumitan kod dan risiko ketidakkonsistenan.
Amalan terbaik yang disyorkan ialah memilih API tak segerak semata-mata, mengelakkan panggilan menyekat dan pergantungan benang kumpulan benang. Pendekatan ini memaksimumkan kebolehselenggaraan dan prestasi.
Walaupun menawarkan kedua-dua kaedah segerak dan tak segerak mungkin kelihatan wajar, kaedah ini sebaiknya dielakkan. Jika benar-benar perlu, "godam hujah boolean" – menggunakan parameter boolean untuk mengawal pelaksanaan segerak/tak segerak dalam satu kaedah – boleh digunakan. Walau bagaimanapun, kaedah ini harus digunakan dengan bijak kerana potensi pertindihan kod dan peningkatan kerumitan.
Dengan mematuhi garis panduan ini, pembangun boleh mencipta kaedah I/O rangkaian yang mantap dan cekap yang disepadukan dengan lancar dengan kedua-dua paradigma pengaturcaraan async dan bukan async, sambil mengekalkan kualiti dan prestasi kod.
Atas ialah kandungan terperinci Reka Bentuk API Async atau Non-Async: Pendekatan Mana Yang Terbaik untuk Rangkaian I/O?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!