Dalam projek berskala besar, pembangun selalunya perlu membezakan antara binaan nyahpepijat dan keluaran untuk dayakan atau lumpuhkan bahagian kod tertentu. Dua pendekatan biasa untuk ini ialah #if DEBUG dan Conditional("DEBUG").
Kelebihan:
Kelemahan:
Atribut Bersyarat("DEBUG") menandai kaedah atau jenis yang akan dikecualikan secara bersyarat berdasarkan simbol kompilasi DEBUG. Walau bagaimanapun, tidak seperti #if DEBUG, kod masih ada dalam IL, tetapi panggilan ke kaedah dioptimumkan kecuali DEBUG ditetapkan apabila pemanggil dikompilasi.
Kelebihan:
Kelemahan :
Pilihan antara #if DEBUG dan Conditional("DEBUG") bergantung pada keperluan khusus projek.
`
[Conditional("DEBUG")]
protected void VerifyPropertyName(String propertyName)
{
// ... code to validate property name ...
}
`
Kaedah ini memastikan bahawa nama sifat disahkan semasa penyahpepijatan, tetapi panggilan ke ia ditinggalkan semasa binaan keluaran.
`
public const String ENDPOINT = "Localhost";
public const String ENDPOINT = "BasicHttpBinding";
`
Pemalar ini dikonfigurasikan secara berbeza berdasarkan bendera DEBUG, membenarkan pengikatan komunikasi yang berbeza untuk binaan nyahpepijat dan keluaran.
Adalah penting untuk sedar bahawa panggilan ke kaedah yang dianotasi dengan Conditional("DEBUG") dikecualikan semasa penyusunan, bukan masa jalan. Ini bermakna bahawa sebarang panggilan kepada kaedah sedemikian dari dalam himpunan yang disusun bersyarat akan dialih keluar secara kekal, walaupun DEBUG ditakrifkan dalam himpunan panggilan.
Atas ialah kandungan terperinci #if DEBUG vs. Conditional('DEBUG'): Teknik Penyusunan Bersyarat Mana Yang Harus Anda Pilih untuk Projek C# Anda?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!