SQL vs. PLPGSQL dalam Fungsi PostgreSQL: Bilakah Saya Harus Menggunakan Setiap?

Perbezaan antara SQL dan PLPGSQL dalam fungsi PostgreSQL: Bila hendak menggunakan yang mana?

Apabila menggunakan fungsi PostgreSQL, keputusan utama ialah sama ada untuk menggunakan LANGUAGE SQL atau LANGUAGE PLPGSQL. Walaupun kedua-dua kaedah menyediakan cara untuk mencipta fungsi, terdapat perbezaan yang ketara antara mereka yang menentukan senario di mana setiap kaedah paling sesuai.

Fungsi SQL BAHASA

Fungsi SQL BAHASA adalah lebih ringkas dan lebih langsung. Sintaks mereka adalah serupa dengan pernyataan SQL SELECT, menjadikannya lebih mudah untuk difahami dan dilaksanakan. Fungsi ini ialah pilihan yang baik untuk pertanyaan skalar mudah yang tidak memerlukan logik atau pembolehubah yang kompleks.

Contoh:

<code class="language-sql">CREATE OR REPLACE FUNCTION f1(istr varchar)
RETURNS text AS $$
SELECT 'hello! '::varchar || istr;
$$ LANGUAGE SQL;</code>

Fungsi PLPGSQL BAHASA

Fungsi PLPGSQL BAHASA memberikan lebih fleksibiliti dan kawalan ke atas pelaksanaan kod. Mereka membenarkan penggunaan elemen prosedur seperti pembolehubah, gelung dan bersyarat. Fungsi ini sesuai untuk situasi yang memerlukan logik atau tingkah laku dinamik yang lebih kompleks, seperti membina pernyataan SQL dinamik atau mengendalikan ralat.

Contoh:

<code class="language-sql">CREATE OR REPLACE FUNCTION f2(istr varchar)
RETURNS text AS $$
BEGIN
   RETURN 'hello! ';  -- 无论如何都默认为 text 类型
END
$$ LANGUAGE PLPGSQL;</code>

Bila hendak menggunakan setiap bahasa

Garis panduan berikut boleh membantu anda memutuskan masa untuk menggunakan LANGUAGE SQL atau LANGUAGE PLPGSQL:

Situasi yang disyorkan untuk menggunakan fungsi SQL LANGUAGE:

• Memerlukan pertanyaan skalar mudah, tiada logik prosedur diperlukan.
• Fungsi jarang dipanggil dalam satu sesi, jadi caching pelan tidak diperlukan.
• Fungsi boleh diselaraskan ke dalam pertanyaan yang lebih besar, meningkatkan prestasi.
• Memilih gaya pengekodan yang lebih bersih.

Adalah disyorkan untuk menggunakan fungsi LANGUAGE PLPGSQL:

• Memerlukan elemen prosedur atau pembolehubah.
• Gunakan pernyataan SQL dinamik.
• Fungsi perlu digunakan semula di berbilang tempat, dan CTE tidak mencukupi.
• Fungsi dipanggil berulang kali dan pelan pertanyaan boleh mendapat manfaat daripada caching.
• Perlu menangkap ralat dan mengendalikannya dengan sewajarnya.
• Gunakan fungsi pencetus.
• Mengandungi pernyataan DDL yang menukar objek atau direktori sistem.

Atas ialah kandungan terperinci SQL vs. PLPGSQL dalam Fungsi PostgreSQL: Bilakah Saya Harus Menggunakan Setiap?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!