Apabila menentukan jenis data dalam pangkalan data Oracle, anda mungkin menghadapi kes menggunakan byte atau char sebagai watak panjang garis watak terhad. Terdapat perbezaan yang halus tetapi penting antara kedua -dua aksara terhad ini, yang boleh menjejaskan penyimpanan dan pemprosesan data.
Gunakan byte
Apabila anda menentukan byte sebagai watak panjang -terbatas, anda sebenarnya memaklumkan bahawa setiap watak dalam lajur memperuntukkan bilangan bait tertentu. Sebagai contoh, dalam ayat berikut:
Oracle akan menempah 11 bait untuk setiap aksara dalam lajur Nama. Kaedah ini sesuai untuk menyimpan aksara lebar tetap, seperti aksara ASCII yang tertumpu aksara. Walau bagaimanapun, jika set aksara pangkalan data adalah multi -byte (set aksara unicode), aksara bukan -CII boleh menduduki pelbagai bait. Ini mungkin mengehadkan bilangan aksara yang sebenarnya disimpan di ruang pengedaran.
<code class="language-sql">CREATE TABLE CLIENT ( NAME VARCHAR2(11 BYTE), ID_CLIENT NUMBER )</code>
atau, nyatakan bahawa char sebagai watak terhad yang terhad menunjukkan bahawa Oracle harus memperuntukkan ruang yang cukup untuk menyimpan bilangan aksara yang ditentukan, tanpa mengira bilangan bait yang mereka boleh makan. Ini lebih fleksibel untuk memastikan lajur dapat menampung panjang pembolehubah, seperti yang ditunjukkan dalam contoh berikut:
di sini, Oracle akan memperuntukkan ruang untuk menyimpan 11 aksara dalam lajur Nama, walaupun setiap aksara ini memerlukan pelbagai bait. Kaedah ini memastikan pemprosesan watak yang konsisten, yang penting untuk pengantarabangsaan dan watak -watak berbilang garis.Singkatnya, gunakan byte untuk menentukan bilangan bait tetap untuk setiap aksara, dan char membenarkan menggunakan aksara panjang berubah -ubah. Pilihan yang betul bergantung kepada sifat data yang akan disimpan dan set aksara yang digunakan.
Atas ialah kandungan terperinci BYTE lwn. CHAR dalam Oracle Column Datatypes: Apakah Perbezaannya?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!