Analisis mendalam siri JavaScript (13): Ini Ya, ini!_javascript kemahiran-tutorial js-php.cn

Kata Pengantar

Dalam artikel ini, kami akan membincangkan lebih banyak butiran berkaitan secara langsung dengan konteks pelaksanaan. Topik perbincangan ialah kata kunci ini. Amalan telah membuktikan bahawa topik ini sukar, dan masalah sering berlaku dalam penentuan ini dalam konteks pelaksanaan yang berbeza.

Ramai pengaturcara terbiasa mempercayai bahawa dalam bahasa pengaturcaraan, kata kunci ini berkait rapat dengan pembangunan atur cara berorientasikan objek, dan ia benar-benar menunjuk kepada objek yang baru dicipta oleh pembina. Ini juga dilaksanakan dalam spesifikasi ECMAScript, tetapi seperti yang akan kita lihat, dalam ECMAScript, ini tidak terhad kepada hanya menunjuk kepada objek yang baru dicipta.

Terjemahan bahasa Inggeris: Dmitry A. Soshnikov Diterbitkan dengan bantuan daripada Stoyan Stefanov: 2010-03-07http://dmitrysoshnikov.com/ecmascript/chapter-3-this/Russian original: Dmitry A. Soshnikov Pembetulan: Diterbitkan oleh Zerogif : 2009-06-28; Dikemas kini: 2010-03-07 http://dmitrysoshnikov.com/ecmascript/ru-chapter-3-this/ Kebanyakan kandungan artikel ini merujuk kepada: http://www.denisdeng.com /? Sebahagian daripada ayat p=900 merujuk kepada: terjemahan bahasa Cina justin

Mari kita lihat dengan lebih dekat apakah sebenarnya ini dalam ECMAScript?

Takrif

ini ialah atribut dalam konteks pelaksanaan:

activeExecutionContext = { VO: {...}, this: thisValue}

Di sini VO ialah objek pembolehubah yang kita bincangkan dalam bab sebelumnya.

Ini berkaitan secara langsung dengan jenis kod boleh laku dalam konteks Nilai ini ditentukan apabila memasuki konteks dan kekal tidak berubah semasa konteks berjalan.

Mari kita kaji kes ini dengan lebih terperinci:

ini
dalam kod global

Semuanya mudah di sini. Dalam kod global, ini sentiasa objek global itu sendiri, jadi adalah mungkin untuk merujuknya secara tidak langsung.

// Tentukan secara eksplisit sifat objek global this.a = 10; // global.a = 10alert(a); // 10 // Tersirat dengan menetapkan kepada unidentifier b = 20;alert(this. b ); // 20 // Ia juga diisytiharkan secara tersirat melalui pengisytiharan berubah // Kerana objek pembolehubah konteks global ialah objek global itu sendiri var c = 30 (this.c);

ini dalam kod fungsi

Menarik apabila menggunakan ini dalam kod fungsi, keadaan ini sukar dan boleh menyebabkan banyak masalah.

Dalam jenis kod ini, ciri pertama (mungkin yang paling penting) bagi nilai ini ialah ia tidak terikat secara statik pada fungsi.

Seperti yang kami nyatakan di atas, ini ditentukan apabila memasuki konteks Dalam kod fungsi, nilai ini berbeza sama sekali.

Walau apa pun, nilai ini tidak berubah semasa kod berjalan, iaitu, kerana ia bukan pembolehubah, adalah mustahil untuk memberikan nilai baharu kepadanya (sebaliknya, dalam bahasa pengaturcaraan Python, ia jelas ditakrifkan ialah objek itu sendiri, yang boleh berubah secara berterusan semasa runtime).

var foo = {x: 10}; var bar = { x: 20, test: function () { alert(this === bar); // true alert(this.x); // 20 this = foo; // 错误，任何时候不能改变this的值 alert(this.x); // 如果不出错的话，应该是10，而不是20 } }; // 在进入上下文的时候// this被当成bar对象// determined as "bar" object; why so - will// be discussed below in detail bar.test(); // true, 20 foo.test = bar.test; // 不过，这里this依然不会是foo// 尽管调用的是相同的function foo.test(); // false, 10

Salin selepas log masuk

Jadi, terdapat beberapa faktor yang mempengaruhi perubahan nilai ini dalam kod fungsi:

Pertama sekali, dalam panggilan fungsi biasa, ini disediakan oleh pemanggil yang mengaktifkan kod konteks, iaitu konteks induk bagi fungsi panggilan. ini bergantung pada bagaimana fungsi itu dipanggil.

Untuk menentukan nilai ini dengan tepat dalam apa jua keadaan, adalah perlu untuk memahami dan mengingati perkara penting ini. Ia adalah cara fungsi dipanggil yang mempengaruhi nilai ini dalam konteks panggilan, tidak ada yang lain (kita boleh lihat dalam beberapa artikel, walaupun dalam buku tentang javascript, mereka mendakwa: "nilai ini bergantung pada bagaimana fungsi itu ditakrifkan, Jika ia adalah fungsi global, ini ditetapkan kepada objek global, jika fungsi itu adalah kaedah objek, ini akan sentiasa menunjuk ke objek - ini sama sekali tidak benar"). Meneruskan topik kami, kami dapat melihat bahawa walaupun fungsi global biasa akan diaktifkan oleh bentuk kaedah panggilan yang berbeza Kaedah panggilan yang berbeza ini membawa kepada nilai ini yang berbeza.

function foo() { alert(this);} foo(); // global alert(foo === foo.prototype.constructor); // true // 但是同一个function的不同的调用表达式，this是不同的 foo.prototype.constructor(); // foo.prototype

Salin selepas log masuk

Adalah mungkin untuk memanggil fungsi sebagai kaedah yang ditakrifkan pada sesetengah objek, tetapi ini tidak akan ditetapkan kepada objek ini.

var foo = { bar: function () { alert(this); alert(this === foo); }}; foo.bar(); // foo, true var exampleFunc = foo.bar; alert(exampleFunc === foo.bar); // true // 再一次，同一个function的不同的调用表达式，this是不同的 exampleFunc(); // global, false

Salin selepas log masuk

Jadi, bagaimanakah cara memanggil fungsi mempengaruhi nilai ini? Untuk memahami sepenuhnya penentuan nilai ini, salah satu jenis dalamannya - jenis rujukan (Jenis rujukan) perlu dianalisis secara terperinci.

Jenis rujukan

Menggunakan pseudokod, kita boleh mewakili nilai jenis rujukan sebagai objek dengan dua sifat - asas (iaitu, objek yang memiliki harta), dan propertyName dalam asas.

var valueOfReferenceType = { base: <base object>, propertyName: <property name>};

Salin selepas log masuk

引用类型的值只有两种情况：

1. 当我们处理一个标示符时

2. 或一个属性访问器

标示符的处理过程在下一篇文章里详细讨论，在这里我们只需要知道，在该算法的返回值中，总是一个引用类型的值（这对this来说很重要）。

标识符是变量名，函数名，函数参数名和全局对象中未识别的属性名。例如，下面标识符的值：

var foo = 10;function bar() {}

Salin selepas log masuk

在操作的中间结果中，引用类型对应的值如下：

var fooReference = { base: global, propertyName: 'foo'}; var barReference = { base: global, propertyName: 'bar'};

Salin selepas log masuk

为了从引用类型中得到一个对象真正的值，伪代码中的GetValue方法可以做如下描述：

function GetValue(value) { if (Type(value) != Reference) { return value; } var base = GetBase(value); if (base === null) { throw new ReferenceError; } return base.[[Get]](GetPropertyName(value)); }

Salin selepas log masuk

内部的[[Get]]方法返回对象属性真正的值，包括对原型链中继承的属性分析。

GetValue(fooReference); // 10GetValue(barReference); // function object "bar"

Salin selepas log masuk

属性访问器都应该熟悉。它有两种变体：点（.）语法（此时属性名是正确的标示符，且事先知道），或括号语法（[]）。

foo.bar();foo['bar']();

Salin selepas log masuk

在中间计算的返回值中，我们有了引用类型的值。

var fooBarReference = { base: foo, propertyName: 'bar'}; GetValue(fooBarReference); // function object "bar"

Salin selepas log masuk

引用类型的值与函数上下文中的this值如何相关？——从最重要的意义上来说。这个关联的过程是这篇文章的核心。一个函数上下文中确定this值的通用规则如下：

在一个函数上下文中，this由调用者提供，由调用函数的方式来决定。如果调用括号()的左边是引用类型的值，this将设为引用类型值的base对象（base object），在其他情况下（与引用类型不同的任何其它属性），这个值为null。不过，实际不存在this的值为null的情况，因为当this的值为null的时候，其值会被隐式转换为全局对象。注：第5版的ECMAScript中，已经不强迫转换成全局变量了，而是赋值为undefined。

我们看看这个例子中的表现：

function foo() { return this;} foo(); // global

Salin selepas log masuk

我们看到在调用括号的左边是一个引用类型值（因为foo是一个标示符）。

var fooReference = { base: global, propertyName: 'foo'};

Salin selepas log masuk

相应地，this也设置为引用类型的base对象。即全局对象。
同样，使用属性访问器：

var foo = { bar: function () { return this; }}; foo.bar(); // foo

Salin selepas log masuk

我们再次拥有一个引用类型，其base是foo对象，在函数bar激活时用作this。

var fooBarReference = { base: foo, propertyName: 'bar'};

Salin selepas log masuk

但是，用另外一种形式激活相同的函数，我们得到其它的this值。

var test = foo.bar;test(); // global

Salin selepas log masuk

因为test作为标示符，生成了引用类型的其他值，其base（全局对象）用作this 值。
var testReference = { base: global, propertyName: 'test'};
现在，我们可以很明确的告诉你，为什么用表达式的不同形式激活同一个函数会不同的this值，答案在于引用类型（type Reference）不同的中间值。

function foo() { alert(this);} foo(); // global, because var fooReference = { base: global, propertyName: 'foo'}; alert(foo === foo.prototype.constructor); // true // 另外一种形式的调用表达式 foo.prototype.constructor(); // foo.prototype, because var fooPrototypeConstructorReference = { base: foo.prototype, propertyName: 'constructor'};

Salin selepas log masuk

另外一个通过调用方式动态确定this值的经典例子：

function foo() { alert(this.bar);} var x = {bar: 10};var y = {bar: 20}; x.test = foo;y.test = foo; x.test(); // 10y.test(); // 20

Salin selepas log masuk

函数调用和非引用类型

因此，正如我们已经指出，当调用括号的左边不是引用类型而是其它类型，这个值自动设置为null，结果为全局对象。
让我们再思考这种表达式：

(function () { alert(this); // null => global})();

Salin selepas log masuk

在这个例子中，我们有一个函数对象但不是引用类型的对象（它不是标示符，也不是属性访问器），相应地，this值最终设为全局对象。

更多复杂的例子：

var foo = { bar: function () { alert(this); }}; foo.bar(); // Reference, OK => foo(foo.bar)(); // Reference, OK => foo (foo.bar = foo.bar)(); // global&#63;(false || foo.bar)(); // global&#63;(foo.bar, foo.bar)(); // global&#63;

Salin selepas log masuk

为什么我们有一个属性访问器，它的中间值应该为引用类型的值，在某些调用中我们得到的this值不是base对象，而是global对象？

问题在于后面的三个调用，在应用一定的运算操作之后，在调用括号的左边的值不在是引用类型。

1.第一个例子很明显———明显的引用类型，结果是，this为base对象，即foo。

2.在第二个例子中，组运算符并不适用，想想上面提到的，从引用类型中获得一个对象真正的值的方法，如GetValue。相应的，在组运算的返回中———我们得到仍是一个引用类型。这就是this值为什么再次设为base对象，即foo。

3.第三个例子中，与组运算符不同，赋值运算符调用了GetValue方法。返回的结果是函数对象（但不是引用类型），这意味着this设为null，结果是global对象。

4.第四个和第五个也是一样——逗号运算符和逻辑运算符（OR）调用了GetValue 方法，相应地，我们失去了引用而得到了函数。并再次设为global。

引用类型和this为null

有一种情况是这样的：当调用表达式限定了call括号左边的引用类型的值，尽管this被设定为null，但结果被隐式转化成global。当引用类型值的base对象是被活动对象时，这种情况就会出现。
下面的实例中，内部函数被父函数调用，此时我们就能够看到上面说的那种特殊情况。正如我们在第12章知道的一样，局部变量、内部函数、形式参数储存在给定函数的激活对象中。

function foo() { function bar() { alert(this); // global } bar(); // the same as AO.bar()}

Salin selepas log masuk

活动对象总是作为this返回，值为null——（即伪代码的AO.bar()相当于null.bar()）。这里我们再次回到上面描述的例子，this设置为全局对象。

有一种情况除外：如果with对象包含一个函数名属性，在with语句的内部块中调用函数。With语句添加到该对象作用域的最前端，即在活动对象的前面。相应地，也就有了引用类型（通过标示符或属性访问器），其base对象不再是活动对象，而是with语句的对象。顺便提一句，它不仅与内部函数相关，也与全局函数相关，因为with对象比作用域链里的最前端的对象(全局对象或一个活动对象)还要靠前。

var x = 10; with ({ foo: function () { alert(this.x); }, x: 20 }) { foo(); // 20 } // because var fooReference = { base: __withObject, propertyName: 'foo'};

Salin selepas log masuk

同样的情况出现在catch语句的实际参数中函数调用：在这种情况下，catch对象添加到作用域的最前端，即在活动对象或全局对象的前面。但是，这个特定的行为被确认为ECMA-262-3的一个bug，这个在新版的ECMA-262-5中修复了。这样，在特定的活动对象中，this指向全局对象。而不是catch对象。

try { throw function () { alert(this); };} catch (e) { e(); // ES3标准里是__catchObject, ES5标准里是global } // on idea var eReference = { base: __catchObject, propertyName: 'e'}; // ES5新标准里已经fix了这个bug，// 所以this就是全局对象了var eReference = { base: global, propertyName: 'e'};

Salin selepas log masuk

同样的情况出现在命名函数（函数的更对细节参考第15章Functions）的递归调用中。在函数的第一次调用中，base对象是父活动对象（或全局对象），在递归调用中，base对象应该是存储着函数表达式可选名称的特定对象。但是，在这种情况下，this总是指向全局对象。

(function foo(bar) { alert(this); !bar && foo(1); // "should" be special object, but always (correct) global })(); // global

Salin selepas log masuk

作为构造器调用的函数中的this

还有一个与this值相关的情况是在函数的上下文中，这是一个构造函数的调用。

function A() { alert(this); // "a"对象下创建一个新属性 this.x = 10;} var a = new A();alert(a.x); // 10

Salin selepas log masuk

在这个例子中，new运算符调用“A”函数的内部的[[Construct]] 方法，接着，在对象创建后，调用内部的[[Call]] 方法。所有相同的函数“A”都将this的值设置为新创建的对象。

函数调用中手动设置this

在函数原型中定义的两个方法（因此所有的函数都可以访问它）允许去手动设置函数调用的this值。它们是.apply和.call方法。他们用接受的第一个参数作为this值，this 在调用的作用域中使用。这两个方法的区别很小，对于.apply，第二个参数必须是数组（或者是类似数组的对象，如arguments，反过来，.call能接受任何参数。两个方法必须的参数是第一个——this。

例如：

var b = 10; function a(c) { alert(this.b); alert(c);} a(20); // this === global, this.b == 10, c == 20 a.call({b: 20}, 30); // this === {b: 20}, this.b == 20, c == 30a.apply({b: 30}, [40]) // this === {b: 30}, this.b == 30, c == 40

Salin selepas log masuk

结论

在这篇文章中，我们讨论了ECMAScript中this关键字的特征（对比于C++ 和 Java，它们的确是特色）。我希望这篇文章有助于你准确的理解ECMAScript中this关键字如何工作。同样，我很乐意在评论中回到你的问题。