Adakah bahasa C itu sendiri mempunyai pernyataan input dan output?

Tidak. Bahasa C itu sendiri tidak menyediakan penyataan input dan output Operasi input dan output dilaksanakan oleh fungsi. Tujuan tidak menganggap input dan output sebagai pernyataan yang disediakan oleh bahasa C adalah untuk menjadikan sistem penyusunan bahasa C mudah, kerana arahan untuk menterjemah pernyataan ke dalam binari telah diselesaikan semasa fasa penyusunan Ketiadaan pernyataan input dan output boleh mengelakkan berurusan dengan isu berkaitan perkakasan semasa fasa penyusunan , yang boleh memudahkan sistem penyusunan, mempunyai serba boleh yang kuat dan mudah alih yang baik, boleh digunakan untuk pelbagai jenis komputer, dan mudah untuk dilaksanakan pada pelbagai komputer.

Persekitaran pengendalian tutorial ini: sistem Windows 7, versi c99, komputer Dell G3.

Bahasa C itu sendiri tidak mempunyai pernyataan input dan output. Bahasa C itu sendiri tidak menyediakan pernyataan input dan output Operasi input dan output dilaksanakan mengikut fungsi, dan fail membaca dan menulis juga dilaksanakan menggunakan fungsi perpustakaan.

Pustaka fungsi standard bahasa C menyediakan beberapa fungsi input dan output, seperti: fungsi printf dan fungsi scanf. Walau bagaimanapun, fungsi printf dan scanf bukanlah kata kunci dalam bahasa C, hanya nama fungsi.

Fungsi yang disediakan oleh C disimpan dalam sistem dalam bentuk perpustakaan. Ia bukan sebahagian daripada teks bahasa C. Tujuan tidak menggunakan input dan output sebagai penyataan yang disediakan oleh bahasa C adalah untuk menjadikan sistem kompilasi bahasa C mudah, kerana arahan untuk menterjemah penyata ke dalam perduaan selesai semasa fasa penyusunan Tiada penyataan input dan output boleh mengelakkan pemprosesan dengan perkakasan semasa fasa penyusunan isu berkaitan boleh memudahkan sistem penyusunan, dan ia sangat serba boleh dan mudah alih. Ia boleh digunakan untuk pelbagai jenis komputer dan mudah untuk dilaksanakan pada pelbagai komputer.

Pelbagai versi perpustakaan fungsi bahasa C ditulis oleh pelbagai pengeluar komputer untuk jenis komputer tertentu, dan telah disusun ke dalam fail objek (fail .obj). Semasa fasa pemautan, mereka disambungkan dengan fail objek yang disusun daripada program sumber untuk menjana program objek boleh laku. Jika terdapat fungsi printf dalam program sumber, ia tidak diterjemahkan ke dalam arahan sasaran semasa penyusunan Sebaliknya, fungsi printf dalam pustaka fungsi yang disambungkan dipanggil semasa fasa pelaksanaan.

Meluaskan pengetahuan:

Tidak seperti bahasa pengaturcaraan komputer lain, kebanyakan fungsi dalam bahasa C dilaksanakan melalui panggilan fungsi , jadi bilangan pernyataan dalam Bahasa C itu sendiri adalah kecil. Bahasa C menggunakan kaedah yang menjadikan pengembangan fungsi bahasa sangat mudah. Jika anda perlu menambah fungsi baharu, anda hanya perlu menambah fungsi yang sepadan dalam pustaka fungsi dan jika fungsi sesuatu fungsi perlu dilaraskan, anda hanya perlu mengubah suai kod fungsi itu sendiri, tetapi anda tidak perlu. untuk mengubah suai atur cara lain yang memanggil fungsi .

Fungsi dalam bahasa C dipanggil fungsi sistem Pengguna boleh terus memanggil fungsi ini untuk melengkapkan fungsi yang sepadan. Contohnya, printf, fabs, dsb. adalah semua fungsi sistem. Fungsi sistem disimpan dalam fail sistem yang dipanggil "pustaka fungsi C". Sebagai contoh, rangka kerja asas program C yang ditunjukkan di bawah:

#include "stdio.h"
#include "conio.h"
int main(void)
{
     /* 此处添加你自己的代码 */
     getch();
     return 0;
}

Pernyataan prapemprosesan #include "stdio.h" memberitahu sistem untuk memasukkan fail pengepala stdio.h ke dalam fail program ini, supaya anda boleh menggunakan fungsi Sistem yang telah ditentukan.

Fungsi input asas dalam bahasa C direalisasikan dengan menggunakan fungsi scanf, dan fungsi output asas direalisasikan dengan menggunakan fungsi printf. Fail pengepala kedua-dua fungsi ini ialah stdio.h, tetapi memandangkan ini adalah dua fungsi yang sangat biasa digunakan, bahasa C menetapkan bahawa perintah #include yang sepadan boleh diabaikan apabila menggunakan kedua-dua fungsi ini.

#include dipanggil perintah kemasukan fail, yang digunakan untuk memperkenalkan fail pengepala yang sepadan (fail.h). #include juga merupakan jenis perintah prapemprosesan bahasa C. Proses pemprosesan

#include adalah sangat mudah iaitu dengan memasukkan kandungan fail header ke dalam lokasi arahan, sekali gus menyambungkan fail header dan fail sumber semasa ke dalam satu fail sumber, yang mempunyai kesan yang sama seperti menyalin dan menampal.

#include boleh digunakan dalam dua cara, seperti berikut:

#include <stdHeader.h>
#include "myHeader.h"

Perbezaan antara menggunakan kurungan sudut < > dan petikan berganda " " ialah laluan carian untuk fail pengepala adalah berbeza:

• Gunakan kurungan sudut < >, pengkompil akan mencari fail pengepala dalam laluan sistem; petikan

  , compile Pengkompil terlebih dahulu mencari fail pengepala dalam direktori semasa Jika ia tidak ditemui, ia kemudian mencari dalam laluan sistem.

• " "Dalam erti kata lain, menggunakan petikan berganda mempunyai satu lagi laluan carian daripada menggunakan kurungan sudut, dan fungsinya lebih berkuasa.

Nota tentang penggunaan #include:

Arahan #include hanya boleh mengandungi satu fail pengepala dan berbilang fail pengepala memerlukan berbilang perintah #include.

• Fail pengepala yang sama boleh diperkenalkan beberapa kali Kesan beberapa pengenalan adalah sama seperti kesan satu pengenalan, kerana fail pengepala mempunyai mekanisme untuk menghalang pengenalan berulang pada kod. peringkat. Kami akan membincangkan butiran khusus ini secara mendalam dalam artikel "Mencegah Fail Pengepala Bahasa C daripada Disertakan Berulang".

• Kemasukan fail membolehkan bersarang, yang bermaksud bahawa fail yang disertakan boleh mengandungi fail lain.

Cadangan berkaitan: "Tutorial Video C"

Atas ialah kandungan terperinci Adakah bahasa C itu sendiri mempunyai pernyataan input dan output?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!