Bahasa Go menyokong fungsi biasa, fungsi tanpa nama dan penutupan Fungsi telah dioptimumkan dan dipertingkatkan daripada reka bentuk untuk menjadikan fungsi lebih mudah digunakan. Dalam bahasa Go, kata kunci func digunakan untuk mentakrifkan fungsi, dan sintaksnya ialah "nama fungsi func (parameter) (nilai pulangan) {function body}" selepas mentakrifkan fungsi, kita boleh memanggil fungsi melalui "nama fungsi ()".
Persekitaran pengendalian tutorial ini: sistem Windows 7, GO versi 1.18, komputer Dell G3.
Fungsi ialah segmen kod yang boleh diguna semula yang teratur yang digunakan untuk melaksanakan fungsi tunggal atau berkaitan, yang boleh meningkatkan modulariti aplikasi dan kadar penggunaan semula kod.
Bahasa Go menyokong fungsi biasa, fungsi tanpa nama dan penutupan Fungsi telah dioptimumkan dan dipertingkatkan daripada reka bentuk untuk menjadikan fungsi lebih mudah digunakan.
Fungsi bahasa Go ialah "warganegara kelas pertama", iaitu:
Fungsi itu sendiri boleh dihantar sebagai nilai.
Menyokong fungsi dan penutupan tanpa nama. Fungsi
boleh memenuhi antara muka.
Kata kunci func digunakan untuk mentakrifkan fungsi dalam bahasa Go Format khusus adalah seperti berikut:
func 函数名(参数)(返回值){
函数体
}Antaranya:
,. () dan dipisahkan dengan ,. Mula-mula kita takrifkan fungsi yang mencari hasil tambah dua nombor:
func intSum(x int, y int) int {
return x + y
}Parameter dan nilai pulangan bagi fungsi itu adalah pilihan bahawa kedua-dua Fungsi yang tidak memerlukan parameter dan tidak mempunyai nilai pulangan:
func sayHello() {
fmt.Println("Hello 沙河")
}Selepas mentakrifkan fungsi, kita boleh menggunakan 函数名() Panggil fungsi. Sebagai contoh, apabila kita memanggil dua fungsi yang ditakrifkan di atas, kodnya adalah seperti berikut:
func main() {
sayHello()
ret := intSum(10, 20)
fmt.Println(ret)
}Perhatikan bahawa apabila memanggil fungsi dengan nilai pulangan, anda tidak perlu menerima nilai pulangannya .
Jika jenis pembolehubah bersebelahan dalam parameter fungsi adalah sama, jenis boleh ditinggalkan, contohnya:
func intSum(x, y int) int {
return x + y
}Dalam kod di atas, fungsi intSum mempunyai dua parameter dan jenis kedua-dua parameter ini adalah kedua-duanya ialah int, jadi jenis x boleh ditinggalkan, kerana terdapat penerangan jenis selepas y, dan parameter x juga daripada jenis ini.
Parameter pembolehubah bermakna bilangan parameter fungsi tidak tetap. Parameter pembolehubah dalam bahasa Go dikenal pasti dengan menambahkan ... selepas nama parameter.
Nota: Parameter pembolehubah biasanya digunakan sebagai parameter terakhir fungsi.
Contohnya:
func intSum2(x ...int) int {
fmt.Println(x) //x是一个切片
sum := 0
for _, v := range x {
sum = sum + v
}
return sum
}Panggil fungsi di atas:
ret1 := intSum2() ret2 := intSum2(10) ret3 := intSum2(10, 20) ret4 := intSum2(10, 20, 30) fmt.Println(ret1, ret2, ret3, ret4) //0 10 30 60
Apabila parameter tetap digunakan dengan parameter berubah, parameter berubah harus diletakkan dalam tetap parameter Di belakang, kod sampel adalah seperti berikut:
func intSum3(x int, y ...int) int {
fmt.Println(x, y)
sum := x
for _, v := range y {
sum = sum + v
}
return sum
}Panggil fungsi di atas:
ret5 := intSum3(100) ret6 := intSum3(100, 10) ret7 := intSum3(100, 10, 20) ret8 := intSum3(100, 10, 20, 30) fmt.Println(ret5, ret6, ret7, ret8) //100 110 130 160
Pada asasnya, parameter pembolehubah fungsi dilaksanakan melalui penghirisan.
Dalam bahasa Go, nilai pulangan dikeluarkan melalui kata kunci return.
Fungsi dalam bahasa Go menyokong berbilang nilai pulangan Jika fungsi mempunyai berbilang nilai pulangan, semua nilai pulangan mesti dipisahkan () Bungkusnya.
Contohnya:
func calc(x, y int) (int, int) {
sum := x + y
sub := x - y
return sum, sub
}Anda boleh menamakan nilai pulangan apabila mentakrifkan fungsi dan menggunakannya terus dalam fungsi body Pembolehubah ini akhirnya dikembalikan melalui kata kunci return.
Contohnya:
func calc(x, y int) (sum, sub int) {
sum = x + y
sub = x - y
return
}Apabila salah satu jenis nilai pulangan fungsi kami adalah slice, nil boleh dianggap sebagai Potongan yang sah, tidak perlu memulangkan hirisan panjang 0 secara eksplisit.
func someFunc(x string) []int {
if x == "" {
return nil // 没必要返回[]int{}
}
...
}Pembolehubah global ialah pembolehubah yang ditakrifkan di luar fungsi, yang sah sepanjang keseluruhan kitaran berjalan program. Pembolehubah global boleh diakses dalam fungsi.
package main
import "fmt"
//定义全局变量num
var num int64 = 10
func testGlobalVar() {
fmt.Printf("num=%d\n", num) //函数中可以访问全局变量num
}
func main() {
testGlobalVar() //num=10
}Pembolehubah setempat dibahagikan kepada dua jenis: Pembolehubah yang ditakrifkan dalam fungsi tidak boleh digunakan di luar fungsi, seperti contoh kod utama berikut fungsi Pembolehubah x yang ditakrifkan dalam fungsi testLocalVar tidak boleh digunakan:
func testLocalVar() {
//定义一个函数局部变量x,仅在该函数内生效
var x int64 = 100
fmt.Printf("x=%d\n", x)
}
func main() {
testLocalVar()
fmt.Println(x) // 此时无法使用变量x
}Jika pembolehubah tempatan dan pembolehubah global mempunyai nama yang sama, pembolehubah tempatan diakses terlebih dahulu.
package main
import "fmt"
//定义全局变量num
var num int64 = 10
func testNum() {
num := 100
fmt.Printf("num=%d\n", num) // 函数中优先使用局部变量
}
func main() {
testNum() // num=100
}接下来我们来看一下语句块定义的变量，通常我们会在if条件判断、for循环、switch语句上使用这种定义变量的方式。
func testLocalVar2(x, y int) {
fmt.Println(x, y) //函数的参数也是只在本函数中生效
if x > 0 {
z := 100 //变量z只在if语句块生效
fmt.Println(z)
}
//fmt.Println(z)//此处无法使用变量z
}还有我们之前讲过的for循环语句中定义的变量，也是只在for语句块中生效：
func testLocalVar3() {
for i := 0; i <h2 id="autoid-2-1-2"><strong>函数类型与变量</strong></h2><h3 id="autoid-2-2-0"><strong></strong></h3><hr><h3 id="autoid-2-2-0">
<strong>定义函数类型</strong><br>
</h3><p>我们可以使用<code>type</code>关键字来定义一个函数类型，具体格式如下：</p><pre class="brush:php;toolbar:false">type calculation func(int, int) int上面语句定义了一个calculation类型，它是一种函数类型，这种函数接收两个int类型的参数并且返回一个int类型的返回值。
简单来说，凡是满足这个条件的函数都是calculation类型的函数，例如下面的add和sub是calculation类型。
func add(x, y int) int {
return x + y
}
func sub(x, y int) int {
return x - y
}add和sub都能赋值给calculation类型的变量。
var c calculation c = add
我们可以声明函数类型的变量并且为该变量赋值：
func main() {
var c calculation // 声明一个calculation类型的变量c
c = add // 把add赋值给c
fmt.Printf("type of c:%T\n", c) // type of c:main.calculation
fmt.Println(c(1, 2)) // 像调用add一样调用c
f := add // 将函数add赋值给变量f1
fmt.Printf("type of f:%T\n", f) // type of f:func(int, int) int
fmt.Println(f(10, 20)) // 像调用add一样调用f
}高阶函数分为函数作为参数和函数作为返回值两部分。
函数可以作为参数：
func add(x, y int) int {
return x + y
}
func calc(x, y int, op func(int, int) int) int {
return op(x, y)
}
func main() {
ret2 := calc(10, 20, add)
fmt.Println(ret2) //30
}函数也可以作为返回值：
func do(s string) (func(int, int) int, error) {
switch s {
case "+":
return add, nil
case "-":
return sub, nil
default:
err := errors.New("无法识别的操作符")
return nil, err
}
}函数当然还可以作为返回值，但是在Go语言中函数内部不能再像之前那样定义函数了，只能定义匿名函数。匿名函数就是没有函数名的函数，匿名函数的定义格式如下：
func(参数)(返回值){
函数体
}匿名函数因为没有函数名，所以没办法像普通函数那样调用，所以匿名函数需要保存到某个变量或者作为立即执行函数:
func main() {
// 将匿名函数保存到变量
add := func(x, y int) {
fmt.Println(x + y)
}
add(10, 20) // 通过变量调用匿名函数
//自执行函数：匿名函数定义完加()直接执行
func(x, y int) {
fmt.Println(x + y)
}(10, 20)
}匿名函数多用于实现回调函数和闭包。
闭包指的是一个函数和与其相关的引用环境组合而成的实体。简单来说，闭包=函数+引用环境。 首先我们来看一个例子：
func adder() func(int) int {
var x int
return func(y int) int {
x += y
return x
}
}
func main() {
var f = adder()
fmt.Println(f(10)) //10
fmt.Println(f(20)) //30
fmt.Println(f(30)) //60
f1 := adder()
fmt.Println(f1(40)) //40
fmt.Println(f1(50)) //90
}变量f是一个函数并且它引用了其外部作用域中的x变量，此时f就是一个闭包。 在f的生命周期内，变量x也一直有效。 闭包进阶示例1：
func adder2(x int) func(int) int {
return func(y int) int {
x += y
return x
}
}
func main() {
var f = adder2(10)
fmt.Println(f(10)) //20
fmt.Println(f(20)) //40
fmt.Println(f(30)) //70
f1 := adder2(20)
fmt.Println(f1(40)) //60
fmt.Println(f1(50)) //110
}闭包进阶示例2：
func makeSuffixFunc(suffix string) func(string) string {
return func(name string) string {
if !strings.HasSuffix(name, suffix) {
return name + suffix
}
return name
}
}
func main() {
jpgFunc := makeSuffixFunc(".jpg")
txtFunc := makeSuffixFunc(".txt")
fmt.Println(jpgFunc("test")) //test.jpg
fmt.Println(txtFunc("test")) //test.txt
}闭包进阶示例3：
func calc(base int) (func(int) int, func(int) int) {
add := func(i int) int {
base += i
return base
}
sub := func(i int) int {
base -= i
return base
}
return add, sub
}
func main() {
f1, f2 := calc(10)
fmt.Println(f1(1), f2(2)) //11 9
fmt.Println(f1(3), f2(4)) //12 8
fmt.Println(f1(5), f2(6)) //13 7
}闭包其实并不复杂，只要牢记闭包=函数+引用环境。
Go语言中的defer语句会将其后面跟随的语句进行延迟处理。在defer归属的函数即将返回时，将延迟处理的语句按defer定义的逆序进行执行，也就是说，先被defer的语句最后被执行，最后被defer的语句，最先被执行。
举个例子：
func main() {
fmt.Println("start")
defer fmt.Println(1)
defer fmt.Println(2)
defer fmt.Println(3)
fmt.Println("end")
}输出结果：
start end 3 2 1
由于defer语句延迟调用的特性，所以defer语句能非常方便的处理资源释放问题。比如：资源清理、文件关闭、解锁及记录时间等。
在Go语言的函数中return语句在底层并不是原子操作，它分为给返回值赋值和RET指令两步。而defer语句执行的时机就在返回值赋值操作后，RET指令执行前。具体如下图所示：
阅读下面的代码，写出最后的打印结果。
func f1() int {
x := 5
defer func() {
x++
}()
return x
}
func f2() (x int) {
defer func() {
x++
}()
return 5
}
func f3() (y int) {
x := 5
defer func() {
x++
}()
return x
}
func f4() (x int) {
defer func(x int) {
x++
}(x)
return 5
}
func main() {
fmt.Println(f1())
fmt.Println(f2())
fmt.Println(f3())
fmt.Println(f4())
}func calc(index string, a, b int) int {
ret := a + b
fmt.Println(index, a, b, ret)
return ret
}
func main() {
x := 1
y := 2
defer calc("AA", x, calc("A", x, y))
x = 10
defer calc("BB", x, calc("B", x, y))
y = 20
}问，上面代码的输出结果是？（提示：defer注册要延迟执行的函数时该函数所有的参数都需要确定其值）
内置函数介绍
| 内置函数 | 介绍 |
|---|---|
| close | 主要用来关闭channel |
| len | 用来求长度，比如string、array、slice、map、channel |
| new | 用来分配内存，主要用来分配值类型，比如int、struct。返回的是指针 |
| make | 用来分配内存，主要用来分配引用类型，比如chan、map、slice |
| append | 用来追加元素到数组、slice中 |
| panic和recover | 用来做错误处理 |
Go语言中目前（Go1.12）是没有异常机制，但是使用panic/recover模式来处理错误。 panic可以在任何地方引发，但recover只有在defer调用的函数中有效。 首先来看一个例子：
func funcA() {
fmt.Println("func A")
}
func funcB() {
panic("panic in B")
}
func funcC() {
fmt.Println("func C")
}
func main() {
funcA()
funcB()
funcC()
}输出：
func A panic: panic in B goroutine 1 [running]: main.funcB(...) .../code/func/main.go:12 main.main() .../code/func/main.go:20 +0x98
程序运行期间funcB中引发了panic导致程序崩溃，异常退出了。这个时候我们就可以通过recover将程序恢复回来，继续往后执行。
func funcA() {
fmt.Println("func A")
}
func funcB() {
defer func() {
err := recover()
//如果程序出出现了panic错误,可以通过recover恢复过来
if err != nil {
fmt.Println("recover in B")
}
}()
panic("panic in B")
}
func funcC() {
fmt.Println("func C")
}
func main() {
funcA()
funcB()
funcC()
}注意：
recover()必须搭配defer使用。
defer recover一定要在可能引发panic的语句之前定义。
练习题
分金币
/*
你有50枚金币，需要分配给以下几个人：Matthew,Sarah,Augustus,Heidi,Emilie,Peter,Giana,Adriano,Aaron,Elizabeth。
分配规则如下：
a. 名字中每包含1个'e'或'E'分1枚金币
b. 名字中每包含1个'i'或'I'分2枚金币
c. 名字中每包含1个'o'或'O'分3枚金币
d: 名字中每包含1个'u'或'U'分4枚金币
写一个程序，计算每个用户分到多少金币，以及最后剩余多少金币？
程序结构如下，请实现 ‘dispatchCoin’ 函数
*/
var (
coins = 50
users = []string{
"Matthew", "Sarah", "Augustus", "Heidi", "Emilie", "Peter", "Giana", "Adriano", "Aaron", "Elizabeth",
}
distribution = make(map[string]int, len(users))
)
/*
func main() {
left := dispatchCoin()
fmt.Println("剩下：", left)
}
*/
func main() {
for _, v := range users {
distribution[v] = 0
for _, k := range v {
if k == 'e' || k == 'E' {
distribution[v]++
}
if k == 'i' || k == 'I' {
distribution[v] += 2
}
if k == 'o' || k == 'O' {
distribution[v] += 3
}
if k == 'u' || k == 'U' {
distribution[v] += 4
}
}
}
pay := 0
for i, v := range distribution {
fmt.Printf("%s 分到:%d\n", i, v)
pay += v
}
fmt.Printf("剩余：%d", (coins - pay))
}【相关推荐：Go视频教程】
Atas ialah kandungan terperinci Apakah fungsi yang menyokong bahasa pergi?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!
Penggunaan kata kunci Jenis dalam Go
Cara melaksanakan senarai terpaut dalam go
Apakah perisian pengaturcaraan bahasa Go?
Bagaimana untuk belajar bahasa go dari 0 asas
Bagaimana untuk menentukan pembolehubah dalam golang
Apakah kaedah untuk melaksanakan lebihan beban operator dalam bahasa Go?
Apakah pengendali dalam bahasa Go?
Apakah kaedah penukaran data dalam golang?
![[Web front-end] Permulaan pantas Node.js](https://img.php.cn/upload/course/000/000/067/662b5d34ba7c0227.png)
