Fungsi utama secara amnya ditulis seperti berikut:
public static void main(String[] args){…}
Fungsi kata kunci ini dijelaskan di bawah:
(1) kata kunci awam, yang mudah difahami sebagai awam bermakna memberitahu Kelas lain boleh mengakses fungsi ini.
(2) Kata kunci statik memberitahu pengkompil bahawa fungsi utama ialah fungsi statik. Maksudnya, kod dalam fungsi utama disimpan dalam kawasan storan statik, iaitu, kod ini sudah wujud selepas kelas ditakrifkan. Jika kaedah main() tidak menggunakan pengubah suai statik, tidak akan ada ralat kompilasi, tetapi jika anda cuba melaksanakan atur cara, ralat akan dilaporkan, menunjukkan bahawa kaedah main() tidak wujud. Oleh kerana kelas yang mengandungi main() belum dijadikan instantiated (iaitu, tiada objek kelas ini), kaedah main()nya tidak akan wujud. Menggunakan pengubah suai statik bermakna kaedah tersebut adalah statik dan boleh digunakan tanpa instantiasi.
(3) Kata kunci void menunjukkan bahawa nilai pulangan main() tidak ditaip.
(4) Rentetan Parameter[] args, ini adalah fokus artikel ini.
Pertama, pengguna program boleh menghantar parameter kepada kelas dalam keadaan baris arahan.
Lihat contoh berikut:
public class ArgsDemo { public static void main(String[] args) { String str = new String(); for (int i = 0; i 《 args.length; i++) { System.out.println(args[i]); str += args[i]; } System.out.println(str); } }
Gunakan arahan javac ArgsDemo.java untuk menjana fail ArgsDemo.class kemudian gunakan "java ArgsDemo parameter satu parameter dua parameter tiga.. ." Format menghantar parameter ke kelas ArgsDemo. Program contoh ini mula-mula akan mengeluarkan parameter dan kemudian mengeluarkan jumlah semua parameter. Sebagai contoh, java ArgsDemo a b c, anda akan mendapat output ini:
a b c abc
Perlu diingatkan bahawa jika keadaan gelung di sini bukan i
Exception in thread "main" java.lang.ArrayIndexOutOfBoundException:3
at ArgsDemo.main(ArgsDemo.java:5)
Kedua, anda boleh menghantar parameter kepada kelas yang mengandungi main() dalam kelas lain,
seperti dalam contoh berikut:
public class A { public static void main(String[] args) { for(int i=0;i 《 p》 System.out.println(args[i]); } } public class B { public static void main(String[] args) { c = new A(); String[] b = {“111”,“222”,“333”}; c.main(b); } }
Tentukan kelas dahulu A dan takrifkannya dalam fungsi A A main() di mana parameter args dikeluarkan. Kemudian tentukan kelasB, mulakan contoh c bagi A dalam B, kemudian hantar parameter kepada c, dan panggil kaedah utama c untuk mencetak nilai parameter yang diluluskan. Hasil output adalah seperti berikut:
111 222 333
Memandangkan fungsi main() ialah fungsi statik, ia boleh digunakan tanpa instantiasi, jadi B juga boleh melengkapkan fungsi yang sama menggunakan kaedah penulisan berikut:
public class B { public static void main(String[] args) { //A c = new A(); String[] b = {“111”,“222”,“333”}; A.main(b); } }
Atas ialah kandungan terperinci Apakah kegunaan fungsi utama dalam Java. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!