Ikhtisar
Bahasa Go ialah bahasa pengaturcaraan sumber terbuka yang pantas dibangunkan oleh Google pada awal abad ke-21. Ia tidak lama kemudian menjadi popular di kalangan pengaturcara dan menjadi salah satu bahasa pengaturcaraan yang paling popular hari ini. Walau bagaimanapun, tidak seperti bahasa pengaturcaraan lain, bahasa Go tidak mempunyai konsep kelas. Artikel ini akan menyelidiki sebab bahasa Go tidak mempunyai kelas dan perkara yang digunakan oleh bahasa Go untuk menggantikan kelas.
Adakah bahasa Go berorientasikan objek?
Dalam bahasa Go, tiada konsep kelas, jadi sesetengah orang mengklasifikasikan bahasa Go sebagai bahasa pengaturcaraan bukan berorientasikan objek. Walau bagaimanapun, ini tidak sepenuhnya benar. Walaupun bahasa Go tidak mempunyai kelas, ia masih menyokong pengaturcaraan berorientasikan objek.
Struktur (struct) dalam bahasa Go boleh dianggap sebagai kelas ringan. Struktur adalah serupa dengan kelas kerana ia boleh merangkum sifat dan kaedah, tetapi perbezaan di antara mereka juga jelas. Pertama, struktur tidak boleh diwarisi. Kedua, struktur hanya boleh mengandungi kaedah, bukan medan. Dalam bahasa Go, sifat ditakrifkan sebagai medan struktur, dan kaedah dikaitkan dengan struktur dan menjadi kaedah struktur. Ini berbeza daripada bahasa pengaturcaraan lain yang mentakrifkan kedua-dua sifat dan kaedah kelas.
Jadi, mengapakah bahasa Go tidak mempunyai konsep kelas?
Berbanding dengan bahasa pengaturcaraan lain, bahasa Go memberi lebih perhatian kepada kod ringkas dan jelas. Untuk mengurangkan kerumitan kod sebanyak mungkin, bahasa Go mengesyorkan cara mudah untuk menyelesaikan masalah. Konsep kelas ringan seperti struktur dicipta untuk mengurangkan kerumitan kod.
Dalam bahasa Go, komposisi dan antara muka ialah konsep yang sangat penting. Komposisi bermaksud struktur mengandungi struktur lain atau penunjuk struktur untuk mendapatkan sifat dan kaedahnya. Antara muka ialah jenis abstrak yang mentakrifkan set kaedah Sebarang jenis yang melaksanakan set kaedah ini boleh dipanggil contoh jenis antara muka. Melalui penggunaan kedua-dua konsep ini, polimorfisme dan penggunaan semula kod boleh dicapai dengan mudah, jadi konsep kelas tidak diperlukan dalam bahasa Go.
Salah satu matlamat reka bentuk bahasa Go adalah untuk memastikan keselamatan benang sambil mengekalkan prestasi tinggi. Mekanisme warisan kelas tidak mengambil kira konkurensi antara utas Dalam bahasa Go, Go goroutine dan saluran digunakan untuk mengendalikan pengaturcaraan serentak Mekanisme ini dapat memastikan keselamatan dan kecekapan utas.
Apakah kelas gantian yang harus digunakan?
Dalam bahasa Go, struktur dan kaedah digunakan untuk menggantikan kelas. Struktur boleh menentukan sifat dan kaedah mereka sendiri untuk merangkum tingkah laku dan logik tertentu. Untuk mengelakkan kerumitan warisan kelas, bahasa Go memperkenalkan konsep antara muka dan komposisi, yang boleh mencapai polimorfisme dan penggunaan semula kod dengan lebih baik. Dalam bahasa Go, fungsi serupa boleh dicapai melalui antara muka dan gabungan tanpa memerlukan mekanisme pewarisan kelas.
Kesimpulan
Seperti yang dinyatakan dalam artikel ini, walaupun bahasa Go tidak mempunyai konsep kelas, ia masih menyokong pengaturcaraan berorientasikan objek. Struktur dan kaedah dalam bahasa Go menyediakan kelas ringan yang boleh merangkum sifat dan kaedah, tetapi tiada warisan kelas. Polimorfisme dan penggunaan semula kod boleh dicapai melalui pendekatan bahasa Go terhadap komposisi dan antara muka. Salah satu matlamat reka bentuk bahasa Go ialah kod itu ringkas, mudah dibaca dan mudah diselenggara Dengan tidak menggunakan mekanisme pewarisan kelas yang kompleks, kerumitan dan ketidakcekapan kod dapat dielakkan. Dalam bahasa Go, kod yang jelas, boleh dibaca dan cekap boleh dicapai melalui penggunaan struktur, kaedah, gabungan dan antara muka.
Atas ialah kandungan terperinci golang tiada kelas. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!