Mengapa program Go saya tidak mengendalikan penunjuk nol dengan betul?

Apabila menulis program Go, ramai pembangun akan menghadapi masalah biasa, iaitu masalah penunjuk nol. Walaupun bahasa Go ialah bahasa yang cekap, ia juga mempunyai beberapa kesukaran apabila berurusan dengan penunjuk nol. Jadi mengapa banyak program Go gagal mengendalikan penunjuk nol dengan betul? Mari ketahui di bawah.

Masalah penuding nol dalam bahasa Go

Dalam bahasa Go, penuding nol ialah masalah yang sangat biasa. Penunjuk nol yang dipanggil merujuk kepada penunjuk yang tidak menunjuk kepada sebarang data. Dalam bahasa Go, pemboleh ubah penunjuk yang menunjuk kepada nilai sifar bermakna penunjuk tidak menunjuk kepada sebarang data. Jika pengaturcara tidak mengendalikan penunjuk nol dengan betul, pelbagai masalah akan berlaku, seperti ranap program.

Dalam bahasa Go, terdapat banyak cara untuk menangani masalah penuding nol. Sebagai contoh, anda boleh menggunakan pernyataan if untuk menentukan sama ada penuding adalah batal, dan kemudian melakukan pemprosesan yang sepadan. Anda juga boleh menggunakan fungsi panik dan memulihkan untuk mengendalikan pengecualian, dsb.

Walau bagaimanapun, walaupun penunjuk nol dinilai dan diproses, banyak program Go masih tidak dapat mengendalikan penunjuk nol dengan betul. Jadi, mengapa ini?

Jenis rujukan dan jenis nilai

Untuk memahami mengapa banyak program Go tidak dapat mengendalikan penunjuk nol dengan betul, anda mesti memahami jenis rujukan dan jenis nilai dalam bahasa Go terlebih dahulu. Dalam bahasa Go, semua pembolehubah ialah jenis nilai atau jenis rujukan. Pembolehubah jenis nilai mempunyai nilainya disalin apabila diluluskan, manakala jenis rujukan menghantar penunjuk kepada pembolehubah jenis itu.

Dalam bahasa Go, penunjuk ialah jenis rujukan khas yang menunjuk kepada nilai alamat memori pembolehubah. Anda boleh menggunakan operator & untuk mendapatkan alamat pembolehubah, dan anda boleh menggunakan operator * untuk mendapatkan nilai pembolehubah yang ditunjuk oleh penunjuk.

Jika pembolehubah diisytiharkan sebagai jenis penunjuk, nilai lalainya ialah sifar. Jika pembolehubah tidak dimulakan, nilainya juga sifar. Ini dipanggil penunjuk nol.

Mengendalikan penunjuk dan penuding nol

Untuk pembolehubah penuding, nilai yang ditunjukkannya boleh diubah suai dan nilai penuding itu sendiri juga boleh diubah suai. Jika penunjuk belum dimulakan, atau dimulakan kepada nol, maka ia adalah penunjuk nol.

Dalam bahasa Go, untuk pembolehubah penunjuk, jika anda membatalkan rujukannya, iaitu, gunakan operator *, tetapi penunjuk menunjuk kepada nilai nol (nihil), program akan ranap. Kerana apabila melakukan dereferencing, program sedang mengakses alamat memori yang belum dimulakan. Jika anda mengakses pembolehubah jenis nilai, anda akan mendapat nilai sifar, seperti 0 atau "". Tetapi jika penunjuk nol diakses, program akan ranap.

Kita boleh mengelakkan ranap program dengan menyemak sama ada penunjuk adalah batal. Walau bagaimanapun, ini hanyalah penyelesaian sementara dan bukannya penyelesaian kekal. Kerana walaupun program itu tidak ranap, anda mungkin mendapat beberapa hasil yang pelik.

Bagaimana untuk mengelakkan masalah penunjuk nol

Untuk mengelakkan masalah penunjuk nol, kita perlu mengikut beberapa prinsip pengaturcaraan. Pertama, pembolehubah harus sentiasa dimulakan dalam kod anda, terutamanya pembolehubah penunjuk. Kedua, pembolehubah jenis rujukan hendaklah sentiasa tidak diuji untuk mengelakkan ranap program. Akhir sekali, anda harus berhati-hati apabila menggunakan penunjuk untuk mengelakkan tugasan atau penggunaan penunjuk yang tidak perlu.

Selain itu, kami juga boleh menggunakan beberapa alatan untuk membantu kami mengelakkan masalah penunjuk nol. Contohnya, anda boleh menggunakan Go Static Analysis Tools (Golangci-lint) untuk pemeriksaan kod. Alat ini boleh membantu kami mencari masalah penuding nol dalam kod dan memberikan cadangan yang sepadan.

Ringkasan

Masalah penunjuk nol ialah masalah biasa, terutamanya dalam bahasa Go. Untuk mengelakkan masalah ini, kita perlu mengikut beberapa prinsip pengaturcaraan, termasuk sentiasa memulakan pembolehubah, mengelakkan operasi penunjuk yang tidak perlu, dan membuat pertimbangan nol pada pembolehubah jenis rujukan. Selain itu, kami juga boleh menggunakan beberapa alatan untuk membantu kami memeriksa kod dan mencari masalah penuding nol yang berpotensi.

Atas ialah kandungan terperinci Mengapa program Go saya tidak mengendalikan penunjuk nol dengan betul?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!