Cache kitaran hayat dalam teknologi caching Java

Teknologi caching Java ialah salah satu cara penting untuk meningkatkan prestasi perisian dan kelajuan tindak balas Ia membaca data dari memori untuk mengurangkan IO cakera, permintaan rangkaian dan operasi yang memakan sumber lain, dengan itu menjadikan program lebih cekap. Apabila menggunakan teknologi cache, kita perlu mempertimbangkan kesan kitaran hayat cache pada operasi program Artikel ini akan bermula dengan empat peringkat kitaran hayat cache, iaitu penyimpanan, akses, kemas kini dan ketidaksahihan untuk memperkenalkan pengetahuan berkaitan cache.

Fasa 1: Storan

Fasa pertama kitaran hayat cache ialah storan. Pada peringkat ini, program perlu menyimpan cache data yang perlu dibaca ke dalam ingatan. Biasanya, anda boleh menggunakan rangka kerja caching, seperti Ehcache, Redis, dll., untuk cache data dalam ingatan, atau anda juga boleh melaksanakannya dengan menulis kelas alat caching. Apabila menyimpan data, kita perlu mempertimbangkan isu berikut:

1. Saiz cache: Rangka kerja cache biasanya menetapkan saiz cache, kerana cache semua data ke dalam memori akan menduduki sejumlah besar memori dan menyebabkan sumber sistem membazir, dan lebih berkemungkinan menyebabkan pengecualian OOM.
2. Strategi cache: Strategi cache boleh memilih strategi pengusiran masa, pengusiran ruang, FIFO dan LRU. Pengusiran sementara merujuk kepada mengalih keluar data daripada cache berdasarkan tempoh ia tidak digunakan. Pengusiran ruang adalah berdasarkan peratusan saiz cache yang diduduki oleh data cache. FIFO ialah strategi masuk dahulu, keluar dahulu, dan LRU ialah algoritma berdasarkan data gantian yang paling kurang digunakan baru-baru ini.
3. Nilai kunci cache: Sistem cache perlu menyimpan dan membaca data berdasarkan nilai kunci. Apabila menggunakan cache, kita perlu mempertimbangkan untuk memilih jenis nilai kunci yang sesuai supaya nilai kunci cache tidak akan bercanggah antara modul aplikasi yang berbeza.

Fasa Kedua: Akses

Fasa kedua kitaran hayat cache ialah akses. Apabila program bermula, tiada data dalam cache, jadi apabila ia perlu membaca data, program akan menanyakan data daripada pangkalan data dan menyimpannya dalam cache. Apabila data yang sama diperlukan pada masa akan datang, program akan membaca terus dari cache Jika data dalam cache berada dalam tempoh sah, ia akan kembali secara langsung, data akan disoal semula daripada pangkalan data dan disimpan dalam cache.

Apabila mengakses data cache, kita perlu mempertimbangkan isu berikut:

1. Tempoh sah cache: Data cache tidak boleh sentiasa sah dan tempoh sah cache perlu dipertimbangkan. Apabila data tamat tempoh, program harus mengambil semula data daripada sumber data dan mengemas kininya.
2. Ketekalan cache: Data yang diperolehi oleh atur cara daripada cache mungkin tidak konsisten dengan data dalam sumber data. Penyelesaian kepada masalah ini biasanya menggunakan kunci teragih untuk mengelakkan ketidakkonsistenan data yang disebabkan oleh berbilang benang membaca data daripada sumber data dan menyimpannya dalam cache pada masa yang sama.

Fasa 3: Kemas Kini

Fasa ketiga kitaran hayat cache ialah kemas kini. Apabila data dalam sumber data berubah, program perlu mengemas kini data dalam cache, jika tidak, program akan membaca data lama daripada cache. Apabila sumber data berubah, program boleh memilih strategi berikut:

1 Berdasarkan cap masa: Gunakan cap masa atau nombor versi dalam sumber data untuk mengemas kini data dalam cache. Setiap kali sumber data dikemas kini, cap masa atau nombor versi juga dikemas kini Apabila program membaca data daripada cache, ia menyemak sama ada cap masa atau nombor versi adalah sama, ia perlu membaca data daripada sumber data sekali lagi dan kemas kini cache .

2. Berdasarkan model publish-subscribe: Model publish-subscribe bermaksud apabila data dalam sumber data berubah, sistem cache dicetuskan untuk mengemas kini data dalam cache.

Fasa 4: Penolakan

Fasa terakhir kitaran hayat cache ialah penolakan. Data dalam cache mungkin menjadi tidak sah disebabkan oleh sebab berikut:

1. Tamat tempoh data cache: Data dalam cache mempunyai tarikh tamat tempoh.
2. Data cache dikosongkan: Rangka kerja cache mengosongkan data cache.
3. Ralat program: Program mempunyai ralat semasa menggunakan cache.

Cache yang tidak sah akan dialih keluar dan program perlu menanya semula pangkalan data pada kali berikutnya ia diakses.

Apabila menggunakan teknologi caching, kita perlu memahami kitaran hayat cache dan menguasai peringkat penyimpanan cache, akses, kemas kini dan tamat tempoh. Di samping itu, kita perlu secara munasabah memilih saiz cache, strategi cache, jenis kunci cache, dsb., dan cuba mengoptimumkan prestasi program apabila menggunakan teknologi caching, dengan itu meningkatkan kelajuan tindak balas program dan pengalaman pengguna.

Atas ialah kandungan terperinci Cache kitaran hayat dalam teknologi caching Java. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!