Penggunaan betul peraturan penamaan pembolehubah Python

Cara menggunakan peraturan penamaan pembolehubah bahasa Python dengan betul

Apabila menulis kod dalam Python, menamakan pembolehubah dengan betul adalah nota yang sangat penting. Penamaan pembolehubah yang betul bukan sahaja meningkatkan kebolehbacaan kod anda, tetapi juga mengurangkan kemungkinan ralat. Artikel ini akan memperkenalkan peraturan penamaan pembolehubah bahasa Python dan menyediakan beberapa contoh kod khusus untuk membantu pembaca memahami.

1. Keperluan asas untuk peraturan penamaan berubah
2. Nama boleh ubah hanya boleh terdiri daripada huruf, nombor dan garis bawah, dan tidak boleh bermula dengan nombor.
3. Penggunaan kata kunci (seperti jika, untuk, dll.) sebagai nama pembolehubah tidak dibenarkan.
4. Nama boleh ubah adalah sensitif huruf besar.
5. Penamaan yang sesuai
6. Gunakan nama yang bermakna: Nama pembolehubah harus menerangkan dengan tepat maksud pembolehubah supaya orang lain dapat memahami fungsi kod dengan mudah. Contohnya, gunakan "umur" untuk mewakili umur, gunakan "nama" untuk mewakili nama, dsb.
7. Penamaan sarung unta: Untuk nama pembolehubah yang terdiri daripada berbilang perkataan, anda boleh menggunakan penamaan sarung unta untuk meningkatkan kebolehbacaan. Contohnya, gunakan "birthYear" untuk mewakili tahun lahir.
8. Pemisah garis bawah: Menggunakan garis bawah sebagai pemisah perkataan menjadikan nama pembolehubah panjang lebih mudah dibaca. Sebagai contoh, gunakan "max_value" untuk mewakili nilai maksimum.

Berikut ialah beberapa contoh kod khusus:

Contoh 1: Gunakan nama yang bermakna

umur = 25
nama = "Tom"

Contoh 2: CamelCase

1990tahun =tahun lahir
Contoh 3: Garis bawah delimiter

max_value = 100

min_value = 0

Menamakan konvensyen dan konvensyen

Selain peraturan asas di atas, komuniti Python mempunyai beberapa konvensyen penamaan dan konvensyen untuk meningkatkan kebolehbacaan dan ketekalan kod . Berikut ialah beberapa norma dan konvensyen biasa:
3. 
   

Gunakan huruf kecil untuk pembolehubah biasa dan huruf besar untuk pemalar.

• Bermula dengan garis bawah tunggal menunjukkan pembolehubah atau kaedah "peribadi", yang bermaksud modul atau objek lain tidak boleh mengaksesnya secara langsung.
• Pembolehubah atau kaedah yang bermula dengan garis bawah berganda ialah pembolehubah khas Python (seperti __init__ Anda harus mengelak daripada mentakrifkan nama pembolehubah yang sama sendiri).
• Berikut ialah kod sampel:

Contoh 4: Penamaan berterusan

MAX_SIZE = 1024

Contoh 5: Pembolehubah persendirian

_private_variable.

Class_variable = 10

Class_variable :

def __init__(self):
    self.__private_variable = 10

Kesimpulan

Menggunakan peraturan penamaan pembolehubah bahasa Python dengan betul adalah penting untuk menulis kod berkualiti tinggi. Penamaan yang betul boleh membantu orang lain memahami maksud kod dengan lebih mudah, di samping mengurangkan kemungkinan ralat. Kami berharap contoh kod dan konvensyen penamaan yang disediakan dalam artikel ini dapat membantu pembaca lebih memahami dan menggunakan peraturan penamaan pembolehubah Python. Sentiasa ingat bahawa tabiat pengekodan yang baik boleh menjadikan program lebih mudah dibaca dan diselenggara, dengan itu membawa lebih keseronokan dan rasa pencapaian dalam perjalanan pengaturcaraan anda.

Atas ialah kandungan terperinci Penggunaan betul peraturan penamaan pembolehubah Python. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!