Inti lilitan ialah alat matematik dalam rangkaian saraf konvolusi Ia adalah matriks kecil yang digunakan untuk melaksanakan operasi lilitan pada data input. Rangkaian saraf konvolusi mengekstrak ciri daripada data input melalui kernel konvolusi. Dengan melaraskan parameter kernel lilitan, rangkaian secara beransur-ansur boleh mempelajari lebih banyak ciri abstrak dan lanjutan. Saiz dan bentuk kernel lilitan boleh dilaraskan mengikut ciri tugas dan data input. Kernel konvolusi biasanya dipelajari secara automatik oleh rangkaian saraf, tetapi ia juga boleh direka bentuk dan dilaraskan secara manual.
Penentuan kernel konvolusi biasanya dicapai melalui latihan rangkaian saraf. Semasa proses latihan, rangkaian secara automatik melaraskan berat dan berat sebelah kernel lilitan supaya rangkaian boleh mengekstrak ciri data input dan mengelaskannya dengan lebih baik. Dengan memantau penunjuk prestasi rangkaian, seperti ketepatan dan nilai fungsi kehilangan, kesan kernel lilitan boleh dinilai dan diselaraskan mengikut keperluan. Mekanisme pelarasan automatik ini membolehkan rangkaian saraf menyesuaikan diri dengan tugasan dan set data yang berbeza, dengan itu meningkatkan prestasi dan keupayaan generalisasi model.
Selain melatih rangkaian saraf, penentuan kernel lilitan juga boleh direka bentuk dan dilaraskan secara manual. Dalam kes ini, saiz dan bentuk kernel lilitan perlu dipilih berdasarkan tugas khusus dan ciri data. Secara umumnya, isirong lilitan yang lebih kecil boleh mengekstrak ciri yang lebih halus, tetapi lebih banyak lapisan konvolusi diperlukan untuk mengekstrak ciri peringkat tinggi. Sebaliknya, kernel konvolusi yang lebih besar boleh mengekstrak ciri peringkat tinggi dengan lebih cepat, tetapi dengan mengorbankan maklumat terperinci tertentu. Oleh itu, memilih saiz kernel lilitan memerlukan pertukaran antara kerumitan tugas dan ciri-ciri data. Contohnya, untuk tugasan pengecaman imej, kernel lilitan yang lebih kecil boleh menangkap ciri tekstur dan bentuk yang halus dalam imej, manakala kernel lilitan yang lebih besar boleh mengenal pasti bentuk dan kontur objek keseluruhan dengan lebih cepat. Oleh itu, apabila mereka bentuk rangkaian neural konvolusi, adalah perlu untuk memilih saiz kernel konvolusi yang sesuai berdasarkan tugas dan ciri data khusus untuk mengekstrak ciri yang paling berkesan.
Saiz kernel lilitan dilaraskan mengikut tugas dan ciri data. Dalam rangkaian neural konvolusi, saiz isirung konvolusi secara amnya merujuk kepada lebar dan ketinggian. Saiz kernel lilitan adalah penting untuk prestasi rangkaian dan kecekapan pengiraan. Isirong lilitan yang lebih kecil boleh mengekstrak ciri berbutir halus, tetapi lebih banyak lapisan lilitan diperlukan untuk mengekstrak ciri peringkat tinggi yang lebih besar boleh mengekstrak ciri peringkat tinggi dengan lebih cepat, tetapi beberapa maklumat terperinci akan hilang. Oleh itu, memilih saiz kernel lilitan memerlukan pertukaran antara tugas dan ciri data.
Dalam rangkaian neural convolutional, bilangan saluran data output C_out lapisan lilitan boleh dinyatakan dengan formula berikut: C_out = C_in * K
C_out=K
Volume Operasi produk perlu memastikan bahawa data input dan bilangan saluran kernel lilitan sepadan, iaitu C_in dan K adalah sama atau C_in ialah gandaan integer K. Ini kerana operasi lilitan dilakukan pada setiap saluran secara berasingan, dan setiap kernel lilitan hanya boleh memproses data satu saluran. Jika bilangan saluran data input tidak sepadan dengan bilangan kernel lilitan, bilangan saluran perlu dilaraskan Ini boleh dicapai dengan menambah bilangan kernel lilitan lanjutan yang sesuai atau melaraskan bilangan saluran. Ini memastikan setiap saluran boleh mendapatkan hasil pengiraan lilitan yang betul.
Dalam lapisan konvolusi, setiap kernel lilitan terdiri daripada satu set parameter berat boleh dipelajari dan parameter bias, yang digunakan untuk melakukan pengiraan lilitan pada data input. Bilangan dan saiz kernel lilitan akan mempengaruhi medan penerimaan dan keupayaan pengekstrakan ciri lapisan lilitan. Oleh itu, mengikut keperluan tugasan tertentu, kami boleh mereka bentuk dan melaraskan bilangan dan saiz biji lilitan untuk meningkatkan prestasi model.
Hubungan antara bilangan kernel lilitan dan bilangan saluran input dan output perlu dilaraskan mengikut struktur rangkaian dan keperluan tugas, tetapi ia mesti sepadan.
Parameter dalam kernel convolution diperolehi melalui latihan rangkaian saraf. Dalam proses melatih rangkaian saraf, rangkaian saraf secara automatik akan mempelajari dan melaraskan parameter di dalam kernel lilitan, supaya rangkaian dapat mengekstrak dan mengklasifikasikan ciri-ciri data input dengan lebih baik. Khususnya, rangkaian saraf melaraskan berat dan berat sebelah dalam kernel lilitan berdasarkan ralat antara data input dan data output sasaran untuk meminimumkan ralat. Proses ini biasanya dilaksanakan menggunakan algoritma perambatan balik.
Dalam rangkaian neural convolutional, parameter di dalam kernel convolution termasuk berat dan berat sebelah. Berat digunakan untuk mengira hasil keluaran operasi lilitan, dan bias digunakan untuk melaraskan offset hasil keluaran. Semasa proses latihan, rangkaian saraf secara automatik melaraskan parameter ini untuk meminimumkan ralat dan meningkatkan prestasi rangkaian. Secara umumnya, lebih banyak parameter di dalam kernel lilitan, lebih kuat keupayaan ekspresif rangkaian, tetapi ia juga akan membawa overhed pengkomputeran dan memori yang lebih besar. Oleh itu, parameter di dalam kernel lilitan perlu ditimbang dan dipilih berdasarkan tugas tertentu dan ciri data.
Inti lilitan dan penapis boleh dilihat sebagai konsep yang sama pada tahap tertentu, tetapi ia secara khusus merujuk kepada operasi dan aplikasi yang berbeza.
Inti lilitan ialah matriks yang digunakan untuk operasi lilitan, biasanya digunakan dalam lapisan konvolusi dalam rangkaian saraf konvolusi. Dalam operasi lilitan, kernel lilitan bermula dari sudut kiri atas data input, meluncur dalam saiz dan arah langkah tertentu, dan melakukan pengiraan lilitan pada data pada setiap kedudukan untuk akhirnya memperoleh data output. Kernel konvolusi boleh digunakan untuk mengekstrak ciri data input yang berbeza, seperti tepi, tekstur, dsb.
Penapis biasanya merujuk kepada penapis dalam pemprosesan isyarat digital, yang digunakan untuk menapis isyarat. Penapis boleh menapis isyarat mengikut ciri frekuensi Contohnya, penapis laluan rendah boleh mengeluarkan isyarat frekuensi tinggi, penapis laluan tinggi boleh mengeluarkan isyarat frekuensi rendah dan penapis laluan jalur boleh mengekalkan isyarat dalam julat frekuensi tertentu. . Penapis boleh digunakan pada audio, imej, video dan medan pemprosesan isyarat lain.
Ringkasnya, inti konvolusi dan penapis kedua-duanya melibatkan operasi matriks dan pengekstrakan ciri, tetapi skop aplikasi dan kaedah pelaksanaan khusus adalah berbeza.
Atas ialah kandungan terperinci Apakah kernel lilitan?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!