Perbandingan tatasusunan dinamik dan tatasusunan tetap

Tatasusunan dinamik dan tatasusunan statik ialah dua jenis tatasusunan berbeza yang biasa digunakan dalam atur cara. Mereka mempunyai perbezaan yang jelas dalam pengurusan memori, saiz dan fleksibiliti penggunaan.

Tatasusunan statik ialah tatasusunan yang ditakrifkan dan diperuntukkan ruang memori pada masa penyusunan Saiznya ditentukan pada masa penyusunan dan tidak boleh diubah suai. Saiz tatasusunan statik biasanya ditentukan pada masa pengisytiharan, contohnya: int arr[10]. Apabila menggunakan tatasusunan statik, pengkompil memperuntukkan saiz tetap ruang memori untuk mereka, menyebabkan saiznya tidak diubah suai pada masa jalan. Ini bermakna saiz tatasusunan statik tidak boleh ditambah atau dikurangkan secara dinamik.

Sebaliknya, tatasusunan dinamik ialah tatasusunan yang dicipta dan dimusnahkan pada masa jalanan, dan saiznya boleh dilaraskan mengikut keperluan. Saiz tatasusunan dinamik tidak ditentukan pada masa penyusunan, tetapi ruang memori diperuntukkan dan dikeluarkan mengikut keperluan semasa masa jalan. Saiz tatasusunan dinamik boleh dilaraskan secara dinamik dengan menggunakan fungsi tertentu, seperti malloc() dan realloc(). Apabila menggunakan tatasusunan dinamik, saiz tatasusunan boleh dilaraskan secara dinamik mengikut keperluan sebenar.

Berikut ialah contoh kod khusus untuk menggambarkan perbezaan antara tatasusunan dinamik dan tatasusunan statik:

Contoh tatasusunan statik:

#include <iostream>

int main() {
    int arr[5]; // 静态数组声明
    
    for(int i = 0; i < 5; i++) {
        arr[i] = i; // 为静态数组赋值
    }
    
    for(int i = 0; i < 5; i++) {
        std::cout << arr[i] << " "; // 输出静态数组的元素
    }
    
    return 0;
}

Di sini arr tatasusunan statik bersaiz 5 diisytiharkan dan diberi nilai. Saiz tatasusunan statik ditentukan pada masa penyusunan dan tidak boleh diubah suai semasa masa jalan.

Contoh tatasusunan dinamik:

#include <iostream>
#include <cstdlib>

int main() {
    int size;
    std::cout << "请输入动态数组的大小：";
    std::cin >> size;
    
    int* arr = (int*) malloc(size * sizeof(int)); // 动态数组的创建
    
    for(int i = 0; i < size; i++) {
        arr[i] = i; // 为动态数组赋值
    }
    
    for(int i = 0; i < size; i++) {
        std::cout << arr[i] << " "; // 输出动态数组的元素
    }
    
    free(arr); // 动态数组的销毁
    
    return 0;
}

Di sini, saiz tatasusunan dinamik diperolehi melalui input pengguna, dan kemudian fungsi malloc() digunakan untuk mencipta arr tatasusunan dinamik jenis int bersaiz saiz. Saiz tatasusunan dinamik boleh dilaraskan berdasarkan input. Akhir sekali, gunakan fungsi free() untuk melepaskan ruang memori yang diduduki oleh tatasusunan dinamik.

Seperti yang anda boleh lihat daripada contoh di atas, perbezaan antara tatasusunan dinamik dan tatasusunan statik terletak pada cara saiz ditentukan dan cara ingatan diurus. Saiz tatasusunan statik ditentukan pada masa penyusunan dan tidak boleh diubah suai, manakala saiz tatasusunan dinamik boleh dilaraskan mengikut keperluan semasa masa jalan. Penciptaan dan pemusnahan tatasusunan dinamik memerlukan penggunaan fungsi khusus untuk pengurusan memori, manakala pengurusan memori tatasusunan statik dikendalikan secara automatik oleh pengkompil. Oleh itu, dalam aplikasi praktikal, kita perlu memilih sama ada untuk menggunakan tatasusunan statik atau tatasusunan dinamik mengikut keperluan khusus.

Atas ialah kandungan terperinci Perbandingan tatasusunan dinamik dan tatasusunan tetap. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!